The End is near

“God heeft je gemaakt om Hem lief te hebben, niet om Hem te begrijpen”
                                                                                                            - Voltaire

Elke generatie maakt ze mee; de voorspellingen van de Apocalyps of ander doemseinde. Wetenschappers geloven in een botsende komeet, natuuractivisten in een terugslaande Moeder Aarde, religieuzen in een eindoordeel van God Almighty. Sci-fi voorspelt de opkomst van hypermoderne oorlogszuchtige robots, gemene aliens of de mens die zichzelf naar de verdoemenis helpt.

Eigenlijk heeft het allemaal te maken met onze vrees voor de dood; naast de beperkte houdbaarheidsdatum van menselijk leven, zoeken we een spirituele ‘drive’ om het maximale eruit te halen. Wij mensen zijn nu eenmaal control freaks, die voor elk mogelijk scenario een oplossing zoeken voor wat we niet begrijpen. Want zeg nu zelf, hoe kun je iets irrationeels als de dood nu rationaliseren?

Ieder mens zoekt een hoger doel; de één wilt aan de rechterhand van de Heer zitten en een ander wilt de toekomst van zijn kinderen waarborgen. Het zijn allemaal dappere pogingen om een vorm van de onsterfelijkheid te verkrijgen. En zoals we leren vanuit onze cultuur, ethiek en andere opvattingen kan dit alleen door een ‘held’ te worden.

In 1996 was er het ‘millennium’ concept; in 1997 zou de apocalyps plaatsvinden, in 1999 zou de duivel toeslaan en in 2000 zouden óf alle computers op hol slaan óf de uitlijning van alle planeten de zwaartekracht opheffen en de zon een allesverslindend zwart gat worden. Tweeduizendentwaalf is geen uitzondering; dit jaar staat de Maya kalender op ‘nul’. National Geographic besteed de nodige lariekoek om de hype in stand te houden, vele boeken bespreken de omwisseling van polariteit en een enkele Hollywood film kiest voor een wereldwijde overstroming. Maar waar baseren we het op?

Voor elke leugen heb je een vorm van ‘waarheid’ nodig. Het Oude Testament staat bijvoorbeeld vol ‘profetie’ en met statistieken kun je ook sjoemelen als Stapel. Echter zijn het geen ‘feiten’; er is geen criteria mogelijk om het Eind der Tijden te ‘meten’:
a) er zal niemand zijn om het te bevestigen
b) het is, zover we weten, niet eerder met de Aarde gebeurd
c) er is geen andere, dichtbij staande planeet waar we het hebben kunnen observeren
d) als er een duidelijke einddatum is, dan is het gehele proces te herleiden naar een oorzaak (en dus potentieel te verhelpen).
Het is voor mensen moeilijker om een lot te accepteren dan zich aan te sluiten bij een irrationele hypothese; zoals het uitstellen van een bezoek aan een tandarts; alsof het minder pijn zou doen.

Ik geloof dat de Aarde en de mensheid zich wel zullen redden; natuurlijk zal de wereld vergaan, maar als ‘the world as we know it’. De hype eromheen is altijd van hetzelfde; paniek, boeken en programma’s met pseudo-wetenschappers en Messias-wannabees. In plaats daarvan kunnen we beter bezig zijn met onze mensheid op dit moment: er is hongersnood, onrecht en oorlog op deze grote blauwe knikker. Dingen die het waard zijn om druk over te maken. Daarom voor alle hype meelopers:

1)    religieuzen: ‘de Heer komt als een dief in de nacht’

2)    Astrofysicussen: als de kans 1 op de 100.000 is voor een asteroïde inslag, betekent dat we 99.000 keer de kans hebben op een misser

3)    Activisten: als het klimaat drastisch veranderd, lost het ook meteen het echte probleem op (oftewel de klimaatverwoesters)

4)    Sci-fi fantasten: de Turing tekst weerlegt monsterlijke robots

5)    Maya-sympathisanten: geloof je nu echt in een theorie gebaseerd op twee zinnen die niet concreet vertaald kunnen worden door 99,1% van de specialisten?

©SamRain
The End