“Ik streef er niet naar om vrijheid te brengen, maar alleen om de gevangenis zichtbaar te maken”
- P. Claudel
- P. Claudel
In den beginne schreef een mens over de mens. De mens was naakt, kende alle dieren en had zonder Lexa of eDarling een vrouw ter beschikking. Ook leefde de mens voor honderden jaren en rende de wereld rond in z’n blote piemelaris, zonder de kans om het half zeven item te worden in Alberts show op vier. Och, wat was het leven toch goed. Helaas bracht een dextrose allergie de kennis op van goed versus kwaad en dit slecht-gekwalificeerde-dr.O2-dieet betekende het einde van het Paradijs op aarde. Vrouwen, zucht!
Het ging niet zo denderend goed met de mens daarna; hoe meer er kwamen hoe meer onenigheid. De baas en bazin van de wereld hadden niet zoveel te zeggen over hun kinderen; nog voor de tijd van MTV en de actiefilms van Sylvester Stallone, betrok zich de eerste moord en de familie Nephilim bezocht als een groep bronse chimpansees de mens. Iets later waren er onzedelijke steden, zoals de Gay capital ‘Sodom’ en het prehistorische Amsterdam genaamd Gomorra, waar het gebruikelijk was om je dochters een nacht lang te laten verkrachten als een groep bashers je gasten wilden inwijden in de lokale gebruiken. Logisch genoeg, voorzag de Loodgieter van het Heelal de aarde van een gootsteen dopje en deed de kraan voluit open. Wel met beleid natuurlijk: een toffe peer mocht met zijn gezin en een Burgers Zoo eerst een bootje bouwen voor de herbevolking. Het was de eerste gedocumenteerde genocide; zelfs de babies moesten eraan geloven.
Dit is hoe de 1.0 generatie het Boek Genesis zou lezen in deze tijd, naar aanleiding van een evangeliserende Christenyup die praat over een liefhebbende God. Scheppingsverhalen zuigen – welke religie je ook kiest. Als 1.0er is het de schuld van de mens!
In het beginne was er licht, en de engelen gaven een grote party voor al het moois. In zeven dagen was de wereld af, zoals in Extreme Home Makeover, alles een eigen badkamer. Een dag kan natuurlijk ook 1000 jaar zijn, maar we weten het natuurlijk niet. Alsof het een klein gebaar was, kregen wij, de mens, man en vrouw de aarde kado met een strikje.
Omdat Lucifer meedeed met shoppen, dacht hij als lievelingetje de blauwe golfbal als kadootje te krijgen, echter tijdens de presentatie kwam hij erachter dat de begunstigde een pipo was zonder kleding en kennis. Stond nogal voor lul met zijn sieraden en trompetten aan zijn lichaam.
De grote Klaas was er niet van gediend, Luci zat met z’n chagrijnige smoel het feestje te bederven, en riep ‘m dus tot de orde. Kachel van de wijn, werd het Luci teveel, luidkeels riep hij het uit van de schande en stookte z’n Facebook vriendjes op. De grote Kaas pikte het niet; linea recta werd Luci uit z’n functie ontslagen om voor de rest van zijn leven reclamespotjes te maken voor Zalando – een oneindige straf van schaamte en een dealbraker voor het Paradijs (de Plaboy Masion van toen).
Luci zwoer raak en kreeg de mensjes zover om de regels van de grote Kaas te verbreken. Nadat het gelukt was om ze uit hun tuinhuisje te verdrijven met een leugentje en een appel, werd het zijn missie om eens en voor altijd mensen lastig te vallen.
Zo wordt Genesis uitgelegd aan 2.0ers – Luci ligt op de loer en alles is zijn schuld!
De 3.0ers snappen dat het een omstreden boek is van een collectie bestaande uit 66 boeken. Dat draait om 1 verhaal in 4 perspectieven verteld. En dat het verhaal niet Genesis is.
©SamRain
3.0
3.0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten