Radio Makers, Praatjesmakers

“Gehoord worden is een ambitie van ieder mens.”
                                                                        - Sam Rain

Cassettebandjes. Ze bevatten muziek en ook nog eens in de volgorde die je wilde. Tapen was een kunst; broer had er een illegaal handeltje in en jatte voor 99% de Vroom&Drees leeg van hun TDK-assortiment en zus zat gespannen met haar permanentje en afgekloven vinger in het complot door de record- en playknop in te drukken tijdens de Top 40. Hun criminele organisatie behaalde hoogtepunten toen broerlief op één of andere manier (lees: gejat slash afgeperst) een dubbel-cassette deck had bemachtigd. Snel kopiëren op ‘high-speed’.

Deze cassettedeck had nog een ‘functie’; de boxen fungeerden ook als microfoon bij het vasthouden van een ‘mic’ knopje en kon deze meteen vastleggen op tape. Toen ik dit ontdekte was Radio Sam geboren.
Het begon met het namekkeren van bestaande jingles, zoals het van Inkels ‘ben niet gekkk, maar een vliegggtuig!’ en ‘Skaaaaaai Reedioo’. Radio Sam had alles; muziek, een ‘talkshow’, gekke stemmetjes en zelfs reclame.

Dat de meeste bandjes door Radio Sam sneuvelde, was niet verwonderlijk; radio maken was immers een leuke bezigheid zonder Playstation tot je beschikking. De zomervakantie was dit keer een uitgedacht format, neefjes en nichtjes zouden speciale gasten zijn of bekende en beruchte ‘sterren’ nadoen. Sadam Hussein, Peter Kelder, Henny Huisman, Batman en zelfs Maja de Bij maakten een appearance. Weliswaar was geen interview noemenswaardig, laat staan Emmy-materiaal, toch werd Radio Sam plotseling beroemd. Zoals alle kinderen als ze iets stiekems doen, het gebruikte materiaal terugzetten, deed ik dat ook. En zo belandde de bandjes in de cassettespeler van ooms en tantes op de terugweg in de auto. Normaliter zou er straf op hebben gestaan, maar blijkbaar was Radio Sam toch een succes!

©SamRain

Radiomakers