“Informatie genereer je uit bronnen, zoals iedere grondstof.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Rapportages; als manager kun je niet zonder. Hoewel het voor de leek of buitenstaander lijkt op pure bomenmoord of potje-interessant-doen, zijn rapporten essentieel voor de manager. Een rapport bevat namelijk de volledige recapitulatie van de aanwezig informatie over een onderwerp. Door deze informatie kan er een conclusie gevormd worden, waardoor er kan gekozen worden om actie te ondernemen. Kennis is macht, volgens Sun Tzu (en vele anderen). Echter is kennis een eindproduct, waarvan informatie zijn essentiële grondstof is.
Mensen zien de wereld om zich heen in relatie tot zichzelf. Het lijkt bijna een statement dat past binnen een conferentie over quantumfysica, theoretische natuurkunde of de biologie. Maar er zit een interessant feit aan dit gegeven gebonden; één die voor een manager een regelrechte openbaring zal zijn. Omdat aan alles wat we zien, een relatie te koppelen is aan onszelf, kunnen we concluderen dat ieder ‘iets’ in onze belevingswereld voorzien is van informatie. Dit betekent dat de benodigde grondstof voor de begeerde kennis overal aanwezig is! En in een onuitputbare bron nog ook!
Echter is de informatie als grondstof nog onbewerkt en ‘ruw’; hoewel de bron onuitputtelijk is, is het concentraat ‘nuttig’ niet overal in dezelfde hoeveelheid aanwezig. Het is daarom belangrijk om de informatie te winnen die de meeste rentaliteit heeft (de moeite waard) dan in volume (hoeveelheid). Een manager zal dus strategisch moeten ‘boren’ in zijn gebied van verantwoordelijkheid; want hoe beter de kwaliteit van de informatie, des te krachtiger wordt de kennis als eindproduct.
Net als een fossiele brandstof, weet iedereen wel wat informatie is; het wordt 24/7/365 gebruikt, uitgewisseld, gegenereerd en afgestoten door elk ‘iets’ in het universum. Maar de daadwerkelijke winning van informatie is een zowel subtiele kunst als bruut machtsvertoon – gereserveerd voor het korps van supermanagers in de WMWW.
“Wij Meten,Wij Weten.”
Wanneer meten wij, als manager? Overal waar we potentieel een bron zien van ‘nuttig’ concentraat aan informatie. Waar meten wij, als manager? In ieder gebied dat voldoet aan de volgende criteria:
- waar er kosten worden gemaakt gedurende het jaar
- waar een kernactiviteit wordt uitgevoerd
- waar hulpbronnen binnenkomen en uitgaan
(uit het Handboek voor Super Managers,
2020 ©Sam Rain)
(uit het Handboek voor Super Managers,
2020 ©Sam Rain)
Meten is objectief; hoewel je eindeloos kunt discussiëren hoe breed of nauw je de criteria kunt maken, zijn de bovengenoemde 3 criteria de belletjes (of bliepjes) die de aanwijzing geven voor een potentiële bron van ‘nuttige’ informatie. Objectiviteit houd ook in dat je de grondstof wint voor de grondstof zelf; wanneer informatie slechts één doel dient, corrupteert het. De kennis die smelt in je mond en niet in de hand, wordt vers gemaakt van ongecorrupteerde informatie; pure kennis, kennis met hazelnoot en melkkennis.
Dan rest er alleen nog hoe men moet meten als een professional. Alles wat beweegt in tijd, is een proces. As iets niet doet, maar wel kost – dan doet het iets (kosten genereren). Een machine of mens genereren kosten gedurende hun boekhoudkundige levensduur. Beide verrichten zij processen. Een proces levert altijd wat op (winst, verlies). Een proces kost vermogen en levert vermogen op. Binnen het gebied waar we willen meten, bepalen we de volgende indicatoren:
- wat kost het proces? (totaal, modulair)
- wie voert het proces uit? (wat kost de uitvoerder)
- hoe lang duurt het proces om te voltooien? (totaal, modulair)
- hoe veel processen worden er uitgevoerd (per uur, per dag / week / maand / kwartaal).
Als je diverse metingen hebt uitgevoerd, kun je ze verwerken in een rapport; een rapport gebaseerd op feiten maakt meer los, dan een op ruwe schattingen.
Meer lezen over het onderwerp Management? Klik hier voor de inhoudsopgave van alle artikelen!
©SamRain
Management, weten, rapporten
©SamRain
Management, weten, rapporten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten