donderdag 5 april 2012

Management als ambacht: Wederzijds Respect


“Als je samen iets wilt ondernemen, doe het dan ook samen.”
                                                                                    - Sam Rain
Veel managers hebben hun rol gekregen door hun natuurlijke leiderschap; mensen die anderen kunnen beïnvloeden, onderhandelen en opgewassen zijn tegen klaagzang. Leidinggeven hoeft niet als een dictator in een Arabisch regime; als je vervreemd raakt van je team ben je gedoemd om als hoge boom veel wind te vangen. En bomen waaien bij hevige stormen wel eens om, maar houthakkers aan de stam betekenen altijd, vroeg of laat, hetzelfde lot.
Nee is óók een antwoord, en één van de vele belangrijke lessen die je als manager moet adopteren. Je kan onmogelijk iedereen tevreden stellen. De focus op je doelstellingen is de koers die je vaart, maar besef wel dat een kapitein stuurt en niet evenredig roeit. Anderen roeien en dat maakt een team; zonder samenwerking slaat de boot stil. Punt.
Sommige managers kiezen voor de zweep; werken zul je en vooruit gaan we. Dit werkt, maar of het effectief is valt over te discussiëren. Met name in grote organisaties is het belangrijk dat het schip gelijkmatig vooruit wordt gestuwd en wordt ‘afgedwongen’; de één kiest voor barbaarse methoden en de andere voor een trommelslaande aanpak. Het grote verschil zit ‘m in de loyaliteit die je kweekt; hoe harder je slaat, hoe minder loyaliteit je mag verwachten.
Daarom is wederzijds respect belangrijk; als je team niet de autoriteit van jouw rol accepteert, ben je ineffectief. Als jij de belangen van je team niet begrijpt, ben je óók ineffectief. Iedereen werkt uit eigen belang – als men belang heeft in een gezond bedrijf, dan handelt men hiernaar. Als men zijn belangen vindt bij een ander bedrijf, dan handelt men hier óók naar.
Collega’s worden gezien als ondergeschikt door managers – en dit werkt in een hiërarchie dat denkt in PowerPoint piramides. Echter moet een manager de organisatie zien als een boom, waar de manager de hoofdtak is naar de stam; je collega’s gaan naar de stam via jou. Als je collega’s ziet als ondergeschikt en dus beneden jou, krijgt de boom een eigen soortnaam: Treurwilg.
De leden van het team zijn organen binnen een lichaam; iedereen vervult een rol – de één wat vitaler dan de andere – maar het samenwerken maakt het lichaam pas operationeel. Managers willen zich dan graag profileren als het hart of de hersenen, maar kunnen beter wakker worden. Het skelet is het beleid, waar zich alles aan hecht, de hersenen het bestuur. Het hart zijn de producten en diensten, en het bloed de liquide middelen. De uitvoerders zijn de andere organen en weefsels, zodat het lichaam kan bewegen en verwerken. De managers zijn de alvleesklier; ze reguleren met hormonen en andere stofjes het gehalte van het bloed om het lichaam optimaal te laten functioneren. Deze, waarschijnlijk niet geheel accurate, biologieles is bedoeld om de relatie tussen manager en team duidelijk te maken; doe je teveel (of verwacht je teveel) dan lopen organen schade op. Doe je het tegengestelde, dan functioneren de organen niet meer. Soms vereist een situatie enige schade; maar zonder herstel blijft deze permanent.
Wederzijds respect betekent dat je klachten serieus neemt, ongeacht de grootte. Dat je beseft met mensen te werken en niet machines – en voorkomt dat je misbruik maakt van flexibiliteit. Accepteert dat ziekteverzuim een reden is om niét te werken en dus ook niet te verwachten tijdens dit verzuim. Want respect werkt alleen wederzijds; wat is een artiest zonder publiek of een dirigent zonder orkest? Respect krijg je, maar is niet te koop!
Meer lezen over het onderwerp Management? Klik hier voor de inhoudsopgave van alle artikelen

©SamRain

Geen opmerkingen:

Een reactie posten