“Macht is niet een onderdeel van een functie maar het vermogen om mensen te bewegen naar jouw doeleinden.”
Toen Sjors Boesj aan de ‘mach’ kwam in de verenigde staten, deed een ieder wel twijfelen of het wel hij was die (naar Amerikaans zeggen) de ‘machtigste’ functie van de wereld bekleedde. Bij Barakje viel het doek meteen – deze zeer ambitieuze man bleek duidelijk niet de machtigste man te zijn; de ambt was duidelijk een marionettenpositie zoals een bestuurslid uit de ledenvereniging van Ajax. Gekozen door het volk, maar een klein stemmetje op een luidgestemde Wall Street.
Toen Sjors Boesj aan de ‘mach’ kwam in de verenigde staten, deed een ieder wel twijfelen of het wel hij was die (naar Amerikaans zeggen) de ‘machtigste’ functie van de wereld bekleedde. Bij Barakje viel het doek meteen – deze zeer ambitieuze man bleek duidelijk niet de machtigste man te zijn; de ambt was duidelijk een marionettenpositie zoals een bestuurslid uit de ledenvereniging van Ajax. Gekozen door het volk, maar een klein stemmetje op een luidgestemde Wall Street.
In een ‘commissie’ binnen ieder ‘gereguleerd’ orgaan slash bedrijf, is dit ook het geval. Waar de voorzitter fungeert als bewaker, is de ‘beweger’ het sterkste lid. Bewegers zijn mensen, die de juiste kanalen hebben om iets te realiseren, omdat ze weten wie verantwoordelijk is voor wat. Binnen de commissie is een ‘beweger’ dan ook een uitvoerende kracht; meestal de secretaris / penningmeester. Voorzitters voeren dan wel het hoogste woord, maar worden gekozen. Een secretaris wordt veelal ‘aangewezen’ op capaciteiten; dus zijn of haar uitvoerende ervaring.
Hoge bomen vangen veel wind; een voorzitter is naast arbiter ook nog een boksbal bij verhitte discussies. Want de voorzitter dient van alles op de hoogte te zijn en hoort daarbij de verantwoordelijkheid te dragen om dit ook te bewerkstelligen. Hoewel men bij een voorzitter de nodige autoriteit verlangt, is de arbiter functie vele malen belangrijker.
Zo verenigde de voorzitter de collectieve stem en moet zich vaak van een eigen mening onthouden; objectiviteit is een absolute must. Een commissie dient als ‘denktank’ en regulerend orgaan – waarvan de bestuursleden en/of commissarissen de belangen behartigen van hun zogenaamde ‘portefeuilles’. Ieder portefeuille is een gespecialiseerd gebied waar een bestuurslid / commissaris verantwoordelijkheid over heeft. Zodoende komt de informatie van alle portefeuilles bij de voorzitter, die de prioriteiten geeft aan alle lopende zaken. De secretaris heeft een soortgelijke functie, echter behartigd als ‘advocaat van de duivel’ eventuele portefeuilles als ‘extra’ stem. Daarnaast heeft de secretaris de rol van uitvoerende bewaking over de gekozen prioriteiten.
Zo verenigde de voorzitter de collectieve stem en moet zich vaak van een eigen mening onthouden; objectiviteit is een absolute must. Een commissie dient als ‘denktank’ en regulerend orgaan – waarvan de bestuursleden en/of commissarissen de belangen behartigen van hun zogenaamde ‘portefeuilles’. Ieder portefeuille is een gespecialiseerd gebied waar een bestuurslid / commissaris verantwoordelijkheid over heeft. Zodoende komt de informatie van alle portefeuilles bij de voorzitter, die de prioriteiten geeft aan alle lopende zaken. De secretaris heeft een soortgelijke functie, echter behartigd als ‘advocaat van de duivel’ eventuele portefeuilles als ‘extra’ stem. Daarnaast heeft de secretaris de rol van uitvoerende bewaking over de gekozen prioriteiten.
Macht is géén proces, maar een ‘gegeven’ eigenschap. Mensen bewegen tot gedrag is macht. Hoewel er verschillende machtsposities zijn, blijven die altijd ondergeschikt aan de ‘bewegers’. Hoe meer men ‘beweegt’, hoe meer macht men kan uitoefenen. Het is vaker dat een voorzitter verruilt van positie dan een secretaris; puur vanwege de diepgewortelde contacten en uitvoerende processen. Men ambieert het liefst de titel van de voorzitter, maar men snakt naar de macht van de secretaris.
De ‘uitgesproken’ voorkeur voor een nieuwe voorzitter, vloeit ook meestal via de secretaris; deze weet meestal van de leden / commissarissen wie zij deze positie ‘gunnen’, vanwege hun bewegende capaciteiten. Een secretaris zal zelden de taak van voorzitter naar zichzelf schuiven (en door een vicevoorzitter aan te wijzen zelfs geheel voorkomen). Een goede commissie heeft de voorzitter als hart en de secretaris als brein; een ongezonde commissie heeft dus de secretaris meer te verwijten dan de voorzitter!
In overheidsinstellingen zijn er bolwerken van commissies; alles wat onder regulatie staat, staat onder toezicht van al dan niet één of meerdere commissies. Hoewel vele buitenstaanders zulke commissies als onnodig of zelfs ‘geldverspilling’ zien, dienen de commissies als kwaliteitsbewakers. Een commissie ie een afzonderlijke entiteit met een gezamenlijk doel van bewaking op de regels van toepassing. Dat deze soms ineffectief lijkt, ligt meer aan de beslotenheid ervan; en juist dit aspect ligt wederom niet bij de voorzitter – maar bij de secretaris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten