Ken je rechten: Vooral vanwege politieambtenaren

“Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen.”
                                                                        - Wetboek

Wat mag wel en wat mag niet? Politieambtenaren wijzen je zelden op de rechten die jouw belang zijn; eventuele consequenties laten ze het liefst ook buiten beschouwing. Door schade en schande wordt men wijs – alleen is het kwaad dan vaak al geschied.

Amerikaanse series leiden ons vaak op het verkeerde pad; de rechtszaal en strafrechtelijk onderzoek in Nederland worden vaak ‘opgefleurd’ door ‘Baantjer’ of ‘Moordvrouw’ – de realiteit is vaak bureaucratisch en ook behoorlijk onbeschoft. Nederland kent een stevige wetgeving en net zoals criminelen de wet omzeilen door middel van zwijgen, doen politieambtenaren in het algemeen hetzelfde.

Een politieambtenaar mag bijvoorbeeld niet zonder verdenking iemand aanhouden; dankzij de identificatieplicht hebben zij een middel in handen waar ze dankbaar gebruik van maken. Zorg daarom dat je altijd een bewijs van legitimatie bij je hebt – want zonder legitimatie mag een ambtenaar je escorteren totdat je geïdentificeerd bent. Je bent echter niet verplicht tot antwoorden in het algemeen; vraag daarom dan rechtstreeks of je verplicht bent tot antwoorden én of je iets ‘ten laste’ is gelegd. Want als men vraagt of je een verklaring wilt afleggen, betekent dit vrijwillig – ongeacht of dit in het kader is van ‘het onderzoek’.

Zo mag een politieambtenaar zonder redelijke verdenking van een misdrijf óf bevel van de officier van Justitie jouw woning binnentreden. Vaak luidt dan de vraag of zij binnen ‘mogen’ komen. Als je niets ten laste wordt gelegd of als er geen bevel tot huiszoeking uitgevaardigd is, is het verstandig om dit ‘verzoek’ te weigeren. Net zoals iedere Nederlander is de politie verplicht zich aan de wet te houden. Maak dan ook zeker melding door middel van een klacht (óf zelfs aangifte) wanneer je denkt te zijn aangetast in je rechten.

Zoals jij legitimatieplicht hebt, geldt dit ook voor hen die het beroep van politieambtenaar uitoefenen. Onthoud daarom de achternamen én rang van de ambtenaar, opdat je weet over wíe je een klacht wilt indienen bij ongewenst gedrag. Ieder orgaan van de overheid kent geschillen- en beklagcommissies; die zijn niet voor niets in het leven geroepen!

Wanneer je wordt aangehouden als verdachte, kun je gebruikmaken van het zwijgrecht. Je bent niet verplicht om iets te verklaren. Wél moet je gebruikmaken van het consultatierecht; wijs het nooit van de hand! Advocaten zijn specialisten in de wet én de uitvoering ervan; al voelt het tegenstrijdig, wacht altijd af tot je een advocaat gesproken hebt. Een rechter bepaalt namelijk of jouw aanhouding rechtmatig is verlopen en een enkele zin kan het verschil betekenen tussen gaan en zitten.

Wanneer je aangifte doet en voelt dat men niet serieus tijd besteed aan jouw aangifte, dien een klacht in. Politieambtenaren zijn verplicht iedere aangifte serieus te onderzoeken. Vooral inbraken worden van de kaart gewezen, waar geen geweld of miljoenenschade is opgelopen. De politie heeft een zorgplicht tegenover de burger, echter neemt niet iedere politieambtenaar deze serieus.

De politie is niet je vijand, maar een maatschappelijke dienst voor burgers. Je mag ze daarom afrekenen op hun gedrag wanneer deze zich niet conformeert aan de ethiek die bij het beroep behoort.
Macht corrupteert; daarom zijn er commissies en tuchtraden in leven geroepen. Maak daar ook gebruik van en ken je rechten; wie in welk geval dan ook gelijk heeft bepaald de rechter, niet de blauwpet!

©SamRain
Rechten