“Oude wijn in nieuwe zakken verkocht als Champagne.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Cloud Computing is wel een beetje volwassen geworden in de Nederlandse industrie – men praat dan ook graag over schalen en de voordelen. Zoals alle goede IT-ontwikkelingen, zijn er ook vele varianten die een nieuwe ‘hype’ gebruiken om hun oude foldertjes even te verversen om innovatief te lijken. Eén daarvan is private cloud computing.
Laat ik eerst de ware innovatie blootleggen: de “Cloud”. Feitelijk is de technologie om netwerkapplicaties te verdelen over meerdere machines maar deze te beheren alsof ze één grote computer zijn, én het gemak om nieuwe machines aan te koppelen zonder dat de boel ‘plat’ gaat. De voordelen zijn vooral in hele kleine ondernemingen of hele grote bedrijven; de kleine hoeven niet meteen tonnen aan apparatuur en bijbehorende vakmensen te betalen om puur de boel draaiende te houden en de grote jongens hoeven geen tonnen vooruit te investeren voor de toenemende informatieopslag. Voor de IT-ers betekent het verdere specialisatie; Cloud-techneuten zijn het grondpersoneel en er komen naast de piloten ook stewards bij (in de vorm van een applicatiebeheerder). Cloud Computing betekent voor ondernemers dan ook ‘uitbesteden’; in plaats van experts huur je de grote machines – een lease plan dus.
Private Cloud Computing is het beste te vertalen als ‘zelf’ doen. Ondernemers zijn van nature wantrouwig en ware ‘control-freaks’; je database bij zo’n gezichtsloze firma plaatsen is voor de medior ondernemer een durfal taak. Want Private Cloud Computing heette anno 2000 gewoon simpelweg ‘Centralisatie’; alleen kreeg je dan een extra boek vol techie-termen kado zodat je wist waar die miljoenen investering ook al weer voor was. Cloud-baptisten en vooral de fanatieke ‘open source’ sekten zullen allerlei tegens opwerpen. Echter verkoopt zelden de techneut iets aan de Directie.
De kracht van Cloud Computing zit in efficiëntie; hoe groter een cloud, hoe efficiënter – hoe raar dat ook klinkt. Een grote Cloud bestaat namelijk uit meerdere componenten en is dus relatief veel complexer. Een complexe cloud kan niet zonder vakmensen werken; Google, Apple en Microsoft zijn niet voor niets permanent bezig met het werven van ‘the best and brightest’. Iedere redelijke techneut kan een Cloud gemakkelijk opzetten; niet iedere techneut heeft dé kennis, dé ervaring én een team van mensen én de middelen om bij een probleem te reageren – hackers, hardware, performance en ga zo maar door. De klant merkt er niets van – die wilt gewoon aan de slag.
Een private cloud is dan een speciaal opgezette omgeving dat functioneert als een cloud, maar het qua ‘community’ cloud aan expertise moeten gaan inleveren; koop dan nog liever een kleine cloud leverancier op in zijn geheel – dan heb je nog iets van de expertise ‘inhouse’.
Bij een top 5 tour operator begon het goed; de visie op een cloud en alles erop overzetten – maar als ‘tijdelijke’ infrastructuur. Vooral IT-managers zijn gedreven op zo’n controle en dat is iets wat heel logisch is. Want ergens zijn deze dienstverleners bang dat ze van ‘hardcore IT’ naar klik-en-sleep niveau moeten overstappen óf dat ze geen beheersing hebben over onverwachte calamiteiten.
Centralisatie is helemaal niets mee; sterker nog, bepaalde industrieën zoals het bankwezen vereisen nu eenmaal een hogere standaard dan de huis-tuin-en-keuken ondernemer. Deze komen dan ook met hun zeer uitgebreide afdelingen met hun eigen vakmensen van zo’n grootte dat deze met recht een ‘private cloud’ genoemd mag worden. Echter wordt de private cloud nu gepresenteerd als de thuisbioscoop voor hen die de IMAX-ervaring willen hebben – misleidend dus.
Meer lezen hierover? Klik dan hier voor de inhoudsopgave van alle artikelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten