woensdag 27 maart 2013

Waar moet ik beginnen?


"Er zijn verhalen die te droevig zijn om te delen"
                                                                         — Sam Rain
Ik heb geen drang om het je te vertellen. Het is werkelijk een lang verhaal. Ik zal het proberen te doen in korte zinnen.
Ik was ongewenst. Ik was ongepland. Ik kwam problematisch in een stuitligging. Mijn vader gebruikte graag riemen, stokken of gewoon zijn vlakke hand. Mijn familie was (en is) crimineel. Ik ben meerdere malen aan de dood ontsnapt. Ik heb de wet vaker gebroken dan ik eraan gehouden heb. Ik heb harder gereden dan 200, ik heb geschoten met wapens. Ik heb gevochten, veel gewonnen en veel verloren. Ik heb gegokt, vergokt en de jackpot gehaald. Ik heb aartsvijanden en boezemvrienden, beide die ik niet meer zou opzoeken. Ik heb gehandeld, gebruikt en meerdere malen afgekickt. Ik heb gefeest als een beest, de mooiste gehad en lelijke gedaan. Voor sommigen ben ik een nachtmerrie, voor slechts weinigen een engel. Ik heb oneindig veel vaardigheden en een intellect waar weinigen aan kunnen meten. Ik heb beide goedschiks en kwaadschiks gebruikt, van sommige dingen spijt maar van de meeste niet. Het politiebureau heb ik vaker gezien, de gevangenis idem. Ik word zwart voor ogen wanneer ik kwaad word en letsel aanbrengen is voor mij geen vreemde ervaring. Ik ben een vechter, al van jongs af aan. Ik ben een leider, al sinds mijn jeugd. Ik ben een rebel geweest en ergens zal ik het altijd zijn. Ik ben verwaarloosd, mishandeld en aan mijn lot over gelaten. Ik heb mijn vader zien lijden tot aan zijn dood, net als mijn moeder voor maanden lang. Bij de een was ik verheugd, bij de ander kapot van verdriet — bij beide werd emotie bestraft als zwak. Ik ben misleid door hen die naast mij zouden moeten staan, geleerd om een monster te zijn door hen die het voorbeeld zouden moeten geven. Zo vaak heb ik mij uit de put der verdoemenis bevrijd, om vervolgens terug erin te worden gegooid. Ik zag een vriend voor mijn ogen doodgaan, een geliefde door mijn toedoen sterven. Ondanks de aandacht van vele vrouwen, viel ik vaak voor hen die mij dreven tot waanzin. Ik heb geslapen op straat en geleefd in een kraakpand. Ik dronk koffie tussen junkies en prostituees. Ik heb gezworven, rondgedoold als een vergeten geest die het licht maar niet kon vinden. Ik liet me tatoeëren, tot een ieders ergernis toe. Ik deed aan vechtsport, maar niet voor de sport. Ik was een pestkop, een treiteraar en een atheïst, ondanks dat ik bijna werd verscheept naar een school om een heilige te worden. Ik waande mij onaantastbaar, onfeilbaar. Ik verdiende meer dan de meeste ooit in hun leven, ik heb drankjes gedronken die voor menig onbetaalbaar zijn. Ik heb gevlogen naar verre landen, carrière gemaakt bij bedrijven waar je als mens alleen over kan dromen. Het enige continent wat ik niet heb bezocht is Antarctica. Ik heb bedrijven van de grond gekregen, bedrijven de vernieling in geholpen. Ik heb geleerd van de beste, gewerkt met de slimste. Ik heb de hand geschud van ministers en hoge ambtenaren, in een helikopter gezeten en balletjes geslagen op privé verenigingen. Ik ben voorgesteld als talent, als bekwaam. Ik ken mensen die staan op Wikipedia — en zij kennen mij. Ik ben door mensen vaker een heilige genoemd, door sommigen zelfs een apostel. Ik ben door mensen de duivel in eigen persoon genoemd of vermaand dat ik zou bezeten zijn door demonie. De een vind me een psychopaat en de ander vind me een genie. Ik ben eens failliet verklaard en eruit gekomen. Wat ik wilde worden, tekenaar, dat mocht niet. Wat ik wilde worden, bleek later een dom beroep. Mijn ambities zijn groter dan die van de meeste. En bij deze regel besef ik me, dat ik zo nog uren door kan gaan over zoveel momenten, zoveel gebeurtenissen omdat het nog maar het topje is van de ijsberg...
Wat ik je kan vertellen over mijn leven is dat ik een geboren overlever ben. Er is niets in dit leven wat ik niet kan overwinnen. Er is niets in dit leven wat mij klein kan krijgen. Want zelfs in de hel kan ik het laten sneeuwen, zelfs in de woestijn drink ik koude cola. Iedere keer wanneer het leven mij op de knieën krijgt, sta ik op. Sterker dan tevoren. Sterker dan ooit.
©SamRain
Over Leven

Geen opmerkingen:

Een reactie posten