Laatbloeier

Een vlinder komt vrij

Het word tijd dat je een vlinder wordt,
dat je ontsnapt uit de cocon.
Het moment om je vleugels uit te slaan
is nu gekomen, dus vlieg!

Het hoofdstuk is af, doe het boek dicht
en begin aan een nieuw avontuur
Denk aan het moraal van het verhaal en
laat de tragedies voor wat ze waren

Je hebt geleerd en inmiddels ervaren
wat het leven inhoud voor ieder
Je beseft dat het verleden ligt ginds en
de toekomst nog zal komen

Er zijn dieptepunten en hoogtepunten
er zijn stormen en zomers
Laat je niet remmen door je angsten,
maar wordt geïnspireerd door kansen

Alles wat je wilt zijn, ben je al
Alles waar je wilt zijn, kom je wel
Er is niets wat je kan weerhouden,
zolang je de bestemming in oog houdt

Heb maling aan de kritiek van anderen,
vooral wanneer zij minder zijn
Leer van de beste, leer van de meesters
opdat je meer wordt dan zij

Bedank hen die je willen tegenhouden,
zij dragen bij aan je kracht
Bedank hen die je slecht advies geven,
zij leren je te vertrouwen op jezelf

Wijs niet naar hen, ongeacht je gelijk,
ze zijn slechts de bomen langs je reis
Staar niet boos naar jaloerse  blikken,
ze zijn enkel de stenen op de weg

Terwijl anderen snel zich ontplooien,
verdorren zij snel in de zomerzon
Maar nu is jouw tijd eindelijk gekomen
en ga je de vruchten afwerpen

Waar de een misschien is als een roos,
die snel bloeit maar kort zal schitteren
Daar krijg jij een weelderige bloesem
als een boom die telkens opnieuw geeft

Waar de roos zich vermenigvuldigd,
daar geef jij het huis aan allen
Men waardeert de roos om schoonheid,
maar danken hun leven aan de boom

Wie waant het zwarte eendje te zijn,
ziet de toekomst van de zwaan nog niet
Wie zal reizen naar de hemel of verder,
moet zich eerst meten aan de aarde

Waar sommigen zich gelukkig achten
met slechts een enkel talent
Daar heb jij velen nog in ontwikkeling
en is het slechts een kwestie van tijd

Wees niet bang om te groeien,
ken geen angst om in het licht te staan
Wees onverschrokken in je handelen,
durf te gaan waar anderen blijven staan

Wees geen onderdaan van Vader Tijd
maar ga af op het gevoel in je hart
Er komt een dag die nog zal komen
waarin je beseft dat het zover is

En wanneer die dag komt
Baan je een weg langs het zijde
En ontmoeten je ogen de voorjaarszon
Totdat je vleugels droog zijn

Klapper ze dan, laat hun kleuren zien
Zweef dan koninklijk over de wind
En zie de hemel veranderen in oranje
Vergetend daarginds, onder je vleugels
Je eens leefde, waar de rupsen leven

©SamRain
Laatbloeier