"Luister
naar je hart. Ook wanneer het niet leuk is."
— Sam Rain
— Sam Rain
Ze is bijna 38, heeft inmiddels drie kinderen.
Ze heet A., een aardige, sociale vrouw. Woont in een van de weinige
huurwoningen tussen de nieuwbouw en er staan twee auto's voor de deur. Ze gaat
naar haar werk, maar heeft altijd tijd voor de kinderen. Ze houdt van koken en
zet haar deuren open voor familie — niets komt de gasten tekort. Ze is een
slachtoffer en blijft dat ook onder de ogen van haar ouders, met name haar
moeder. Taboe noemt men het, een echt verhaal achter gesloten deuren.
Hoewel ze jong was getrouwd, was haar man
zeker niet de eerste. Ze had stiekem een vriendje. Een neger. En dat was een
schande. Een schande voor de familie, ondanks dat ze de jongen nooit hadden
ontmoet, nimmer hadden gezien. Ze werd tegen haar zin in huis gehouden, voor
haar eigen bestwil. Gedwongen om de relatie te beëindigen.
Ze mocht alleen nog op vakantie ver weg naar
een nicht, met als doel op te passen op haar neefjes. Maar die nicht was niet
bepaald het beste rolmodel, tenminste niet als haar ouders hadden geweten waar
ze zich mee bezig hield. Want L., de nicht van A., had stiekem ook een vriend.
Maar dat was een Hindoestaan. Hooguit kon ze worden gedwongen om te trouwen,
maar dat vond L. vast niet erg. En een kennis van de vriend van L., kwam in de
zomervakantie in contact met A.; ze werd verliefd. Gelukkig was het een
Hindoestaan.
De nicht van A. ging trouwen met haar vriend.
Ze werd dan wel gedwongen, maar zo erg vond ze het niet. Liever trouwen met
iemand van wie je houdt, dan dat er een kandidaat voor je wordt uitgezocht.
Dankzij familieroddel, werd het gauw duidelijk dat A. ook niet meer beschikbaar
was op de markt. En A., die mocht net als L. het huwelijksbootje in.
Alles leek in het begin rozengeur en
maneschijn en zoals elk sprookje dat eindigt in een nachtmerrie, was A. inmiddels
getrouwd. Getrouwd met een gokverslaafde. Getrouwd met een gehaaide leugenaar.
Getrouwd met een stuk uitschot. Laten we voor het gemak deze persoon X noemen.
Het duurde niet lang of A. kwam erachter dat X toch niet zo ideaal was als hij
zich voordeed. Het liep uit op een ruzie. En A. wist toen al, met hem wilde ze
niet verder.
Maar haar moeder vond dat het schip nog niet
verloren was. De trouwerij had veel geld gekost. En ieder huwelijk kent
problemen. Ze waren nog jong en moesten luisteren naar hen die meer ervaring
hadden in het leven. De moeder van X en de moeder van A. waren het eens. Alles
zou de vergeetput in gaan en ze zouden nog lang en gelukkig worden.
Het eerste kind kwam en A. was dolblij. De
ellende leek tot het verleden te behoren. Maar schijn bedriegt als de
laagliggende zon. Zo had X weer een hoop schulden opgebouwd, want zijn
verslaving aan lichtgevende lampjes en voetbalwedstrijden schrokten al zijn
geld op. Wanneer A. vroeg wat er met het geld gebeurd was, wilde X niets zeggen
of hij vertelde een leugen. Hij werkte, dus het was zijn geld. En X vond
zichzelf heel slim, al vonden zijn vrienden en familie van niet.
Het ging zo jaren door. Bij het derde kind
leek het nog steeds goed te gaan voor de buitenwereld. Maar inmiddels heeft A.
chronische hoofdpijnen, stressklachten en last van hyperventilatie. Dokters
weten niet de oorzaak. Maar A. weet het maar al te goed. Het liefst wilt ze
weggaan. Maar haar moeder blijft erbij dat getrouwd beter is. Beter voor de
familienaam. Vooral wanneer het in de familie nu alleen maar drama is.
©SamRain
Verpest
Verpest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten