Gespleten Tong

Slissen, slissen, dat doe je
nu eenmaal graag
Slissen, slissen, dat is je
ware natuur

Je gladde praatjes zijn het
ware gif en de leugens
zijn als een verwurging

Iedere keer werp je vol
trots de oude huid af voor
een nieuwe

Iedere keer verdwijnt de
glans en keert je oude
kleur terug

Je slist, je verorbert, maar
kauwen doe je niet
Je slist, je doodt
Soms de ziel met je gif
Je slist, je doodt
Ontneemt de laagte adem

Je gaat gladjes te werk en
beweegt je als een aal om
een ieder heen

Niemand hoort je
aankomen, want benen
nog schoeisel heb je niet

Een waakzaam oog ziet je
Een goed instinct behoed
een prooi van zijn eind

Toch ben jij net zo
vergankelijk als anderen,
Want waar jij kruipt in het
gras of hangt in de boom
zal vroeg of laat een
adelaar je zien dwalen

En zul je uitgeslist zijn.

©SamRain
Gespleten Tong