"Het
succes van een generaal staat gelijk aan de daadkracht van zijn soldaten."
— Sam Rain
— Sam Rain
Er zijn bewindvoerders die zich thuis voelen
wanneer zij een angstcultuur scheppen. Angstcultuur betekent dat het bestuur
een omgeving stimuleert, waardoor men beslissingen zal nemen, gemotiveerd om
een negatieve consequentie te vermijden. Wie gedreven wordt door angst, beperkt
zichzelf. Het probleem is dat een persoon die gedreven wordt door angst, het
eigen belang in hogere achting neemt dan het maatschappelijk belang; terwijl
juist bewindvoerders het laatste zouden willen bevorderen.
De kracht van iedere onderneming ligt in haar
organisatie. Organiseren is breder dan het bepalen van wie een bepaalde rol
vervult; de bewindvoering is verantwoordelijk voor de gezondheid waarin de
onderneming zich bevindt. Bij bewindvoering staan twee gebieden centraal: beleid
en autoriteit. Beleid bestaat uit de fundamenten waaraan een onderneming zich
houdt, zoals de regels en procedures. Autoriteit staat voor de uitvoeringsmacht
van het beleid. Wie autoriteit heeft gekregen, heeft de macht om het beleid te
handhaven.
Angstcultuur wordt gecultiveerd wanneer
bewindvoerders, door middel van autoriteit, resultaten willen afdwingen. Men
verwacht niet meer redelijkerwijs van de uitvoerder om bepaalde taken uit te
voeren, maar geeft bevelen die gecommuniceerd worden als éénrichtingsverkeer.
Vaak zijn de argumenten hetzelfde: tijdsnood, druk van externe partijen of
financiële problematiek. Toch ligt de kern bij hen die angstcultuur in stand
houden; het zijn vaak bewindslieden die zich een admiraal wanen op een
vlaggenschip in tijd van oorlog.
Wie geremd wordt door angst, ziet zelden de
kansen en mogelijkheden van alternatieven — maar ook nadelige consequenties op
de langere termijn. Niet voor niets ontstaan grote blunders, omdat de
uitvoerder vaak de mond wordt gesnoerd. Want als de bewindvoerder zich als een
slager gedraagt die zijn eigen vlees keurt of geen kennis neemt van mogelijke
gevolgen, kan deze onder grote druk een catastrofe veroorzaken.
Onderdrukkers zijn meestal mensen die
psychologisch zich vaak onder druk gezet voelen of ooit zelf onderdrukt zijn;
het dictatorschap in de onderneming geeft een gevoel van valse zekerheid — ze
denken zo het heft in handen te hebben. De piramides zijn immers ook tot stand
gekomen met de zweep, lijkt de rechtvaardiging te zijn. Een onderneming is
echter geen solide vorm; ze is altijd bewegelijk met de markt. De verbondenheid
van de uitvoerders met de onderneming is daarom cruciaal: juist in tijden van
noodzaak.
Wie een bewind voert met angst als strategie
kan succesvol zijn — neem bijvoorbeeld het regime van Steve Jobs bij Apple —
maar loopt het risico dat de concurrent het aantrekkelijk kan maken om
menselijk kapitaal weg te trekken door relatief vrij goedkope secundaire
voorwaarden aan te bieden. Ook onvoorzienbare kosten door verzuim kunnen ineens
opduiken; het groeiend verzuim veroorzaakt door burnouts kunnen belangrijke
schakels doen breken om een enkel voorbeeld te noemen.
Men hoeft geen hippiecultuur te propaganderen
binnen een onderneming, maar een angstcultuur creëren brengt meer risico's mee.
Zaken doen is oorlog, maar het moraal van je soldaten ontkennen als
succesfactor staat garant voor deserteurs.
©SamRain
Beleid
Beleid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten