“Je weet
nooit wat er in een poel modder ligt.”
- Sam Rain
- Sam Rain
De vierkante bril vergroot de spleetogen van
de mollige Chinees tot Europese proporties. Geen Bruce Lee, laat staan een
indruk van een zware crimineel – hij zou prima de bestelling op kunnen nemen in
de lokale afhaalrestaurant. Met twee jaar op de rand ontsnapt – de eis was 12
jaar door het openbaar ministerie voor mensenhandel. Op straat zou niemand deze
hoerenbaron aanzien voor een vermeend kopstuk van een beruchte Rotterdamse
triade.
Zaken doen. Niet anders. Geen berouw, geen
spijt, alleen een glimlach. Het enige wat hem emotioneert is wanneer een
landgenoot hem stoort tijdens zijn Domino-spel. Nederlands kent hij niet, dus
boeken lezen heeft geen zin. Geen behoefte om te bellen, want de smartphone
lost het wachten op. Binnengesmokkeld in de anus via een andere gevangene. De
Agiosigaar stinkt een walm uit, terwijl de gele man kauwt op het plastic
tuitje.
Het is handelen of gehandeld worden. Want de
Triade tegenwerken is gelijkstaan aan ‘model’ staan. Ik begrijp hem niet en
vraag wat hij er mee bedoeld. Hij kijkt strak voor zich en legt het uit; het
gele pamflet voor vermissingen dat wordt opgehangen op het politiebureau dienst
zich als afschrikmiddel voor gokkers, praters en verlaters. De behoefte om te
eindigen als orgaandonor zonder vrijwillige opgaaf heeft hij niet. Want hij is
te oud of dik voor andere ‘oplossingen’.
Wat hij gaat doen over een half jaar? Terug in
de zaken, alleen met grotere voorzichtigheid. Hij heeft immers alle tijd gehad
om te plannen, te organiseren en uit te denken.
©SamRain
Chinese mensenhandelaar
Chinese mensenhandelaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten