Hoe Kwetter en ik uiteen gingen; Uit elkaar groeien gaat vanzelf

“Soms kan het nooit meer hetzelfde zijn.”
                                                            - Sam Rain

Ze ligt dubbel. Kwetter, Surfplank, Domkop en ik zijn weer eens op het veldje. We wachten op Patser, want hij heeft de ‘cake’. We zijn 16 – en alles behalve onschuldig.

Kwetter, Patser en ik waren het al ontstegen – de verhaaltjes in de Hitkrant konden we al enige tijd vertalen naar beelden uit onze herinneringen. Domkop en Surfplank, die waren publiek voor het podium waar we trofeeën uitspraken. De ‘scorelijst’ van het ‘sletten’ werd op het veldje zonder schaamte even goed ter sprake gebracht.

Surfplank bleef nog altijd ‘12’ – de hormonen wilde nog niet inspringen, waaraan ze haar bijnaam te danken heeft. We zeiden het nooit in haar gezicht natuurlijk, want ze kwam bepakt met allerlei Haribo. Volgens Kwetter om indruk te maken op mij. Surfplank was verliefd volgens Kwetter – en Kwetter was verliefd volgens Surfplank. Volgens Domkop hadden ze beide gelijk, maar gaf zelf nooit toe op beide verliefd te zijn.

Kwetter woonde een paar deuren verder en liep dus dezelfde route als ik deed. We hadden nog sigaretten – en besloten deze op mijn kamer op te roken, omdat er nog voorlopig niemand thuis zou zijn. De dag was nog zonnig en ineens zei Kwetter: ‘Heey, ik heb het nog niet met jou gedaan.’
Ik dacht na – en inderdaad, ze had gelijk. Niet lang daarna rookten we bloot een sigaret.
‘Vreemd gevoel hè?’, zei ze. ‘Jep, vreemd’, antwoordde ik.

De vakantie daarna verhuisden we, maar het leek altijd alsof we op die dag afscheid hadden genomen. Niet dat het slecht was, integendeel. Alleen zijn we in 20 minuten iets van jaren verloren.

©SamRain
Broken