“Overleven
doe je soms op instinct, maar vaak niet.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Wanneer we denken aan sterk, dan denken we aan
opgepompte spieren en een plafond lengte. Tuurlijk zijn gespierde mensen in
staat om gewichten te tillen, maar aan ‘sterk’ zul je moeten relativeren: sterk
is meer dan een bovengemiddelde norm, het is iedereen die ‘sterker’ is dan jou.
Mannen met agressieproblemen zijn
‘chimpansees’ qua gedrag; veel bombarie totdat het escaleert – waarna het niet
te stoppen is zonder geweld terug te gebruiken. In een escalatie bevinden ze
zich in een psychotische staat – meestal beschreven als een ‘waas’ voor de
ogen.
Lichaamstaal verraad alles, met name angst.
Angst is een emotie die ontstaat uit het ontdekken van een potentieel gevaar;
de eerste stap naar agressie ligt op een geestelijke niveau. Gewelddadige
mannen zullen zelden het gevecht aangaan met een ‘sterkere’ tegenstander – de
kans van succes ligt hoger als de opponent berekenbaar is. Vooral als er geen
groter doel ligt achter een gevecht, waardoor iemand zijn angst moet
overwinnen, is afstand al voldoende. Vechten is meer dan winnen – het is tevens
het potentieel toelaten van schade aan het eigen lichaam.
De normale reactie is schrikken in het geval
van een confrontatie; een potentiële tegenstander wint al als deze de reactie
‘test’ – sta je paraat om je te ‘verdedigen’ op het minst geringste, dan faal
je. Je schat de opponent immers ‘sterker’ in. Schrikken is ongecontroleerd
jezelf beschermen. Juist in de vechtsport leert men, door ‘sparren’, de
schrikreactie om te zetten naar een reflex. Een reflex levert niet de
lichaamstaal die voorkomt bij een schrikreactie. Wie niet beschikt over
incasseringsvermogen, verduurt een groter psychologisch trauma tijdens een
klap.
De stem is ook bepalend; tonatie en
accentueren bepaalt ook een krachtmate. Hoewel vaak vrouwen van mening zijn dat
ze hier onder in doen, valt het in de praktijk mee. ‘Blaffen’ is monoloog, luid
en duidelijk. Met de stem kan men uitdagen of waarschuwen. Tot rust brengen
helpt zelden met de stem, tenzij je deels inwilligt – waarbij je de ‘strijd’
verloren hebt. Zwijgen is het accepteren van de waarschuwing – en de laatste is
altijd prominent aanwezig. Negeren daarentegen is het verwerpen van een
waarschuwing – overigens een reden waarom kinderen vaak jaren lang gepest
worden: men is óf dominant of ondergeschikt (hoe graag psychologen ook anders
willen geloven).
De eerste indruk is een blijvende. Denk eens
terug aan de ‘vervanger’ van de leraar. Geen orde is chaos in de klas. Zodra er
dus confrontatie komt, is de beste strategie de dominante positie innemen. Dit
hoeft niet met veel ‘show’ en vuurwerk.
Stappenplan
1.
Wees niet bang: wordt zekerder
over je fysieke kunnen
2.
Maak het initieel contact, kort en
bondig: maar maak er geen kameraadschap van
3.
Defuseer confrontaties zoals
waarschuwingen met zwijgen: blijf kalm, maar ontwijk niet / geef geen verdere
aanleiding
4.
Maak gebruik van gezichtsmimiek:
fronzen, kaakspieren spannen (maar niet wijzen)
5.
Verlaag je niet tot hetzelfde
niveau: wees intellectueel superieur aan een opponent.
©SamRain
Gewelddadige mannen
Gewelddadige mannen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten