“Er is
enkel het geluk. Het ontbreken daarvan is lijden.”
-Lama Jigmé Namgyal
-Lama Jigmé Namgyal
Ieder mens kent geluk. Ieder mens kent lijden.
Geen mens streeft naar lijden. Ieder mens streeft naar geluk. Het leven kent beide:
hoe meer we lijden, hoe meer we verlangen naar geluk. Gelukkig zijn is het
wezen van vrede, het lijdzaam zijn is die van onvrede. Soms kiezen we voor
beide en soms overkomen ze ons. Als wij kiezen, laat het zijn dat het geluk dat
wij zoeken niet de aanleiding is tot lijden van een ander.
Wanneer wij kiezen, dan zaaien wij op de akker
van Dharma. Zaaien wij bessen of vruchten, dan zullen wij ons genoeg doen aan
de veelvoud die ervan komen. Zaaien wij onkruid of distels, dan zullen wij
echter klagen over de veelvoud die ervan is gekomen. Want zo waar wij oorzaak
zijn, zullen de gevolgen de oorzaak van onze beleving zijn. Alles is verbonden
en alles is in kringloop. Onze keuzes zijn in Dharma, waar wij in Karma zullen
oogsten.
Waar de wortelen van een boom de grond
verplaatsen, de schaduw ervan andere planten zal bevoordelen of benadelen – zo
geschied het met onze keuzes in het doen van goed. Want er is geen kwaad in de
pure Dharma – men doet zich alleen goed, ten koste van anderen. Niet iets doen
is ook iets doen, en iets doen is het bewust veroorzaken.
Zonder oorzaak kent het bestaan geen functie,
noch zingeving. Een bloem veroorzaakt meer dan zaden; het veroorzaakt de
schoonheid aan de toeschouwer, de geur van nectar aan de insecten en, eenmaal
geplukt, zelfs troost aan de ontvanger. Wees daarom bewust: men is immers óf
bijdrager aan geluk óf het lijden.
©SamRain
Dharma
Dharma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten