maandag 28 mei 2012

Vaarwel GroenLinks! Een politieke zelfdestructie


“Een mes in de rug brengt naast pijn, ook het lijden.”
                                                                                    - Sam Rain
Het ging net wat beter; Jolande toonde een ruggengraat, waar menig politicus alleen maar ontzag voor konden hebben. Het catshuis faalde, maar als een bonenstaak ontkiemde het zaadje van GroenLinks. Tevergeefs, want eigen belangen en ego’s zijn de reden voor het historisch dieptepunt qua zetels.
Het eerste mes kwam van Tofik – een vaste tafelgast in het pro-moslim programma de Halve Maan – om een gooi te doen naar het leiderschap. Om GroenLinks te leiden? Nee, de waarheid is dat deze jongen mee wil liften rond de hype van ‘nieuwe’ politiek. Popi doen, net als Diederik. Provoceren, net als Geert. Snijden met een lach, net als Mark.
Hoewel GroenLinks de partij van allochtonen en superhippies wordt bestempeld, is het de partij van Femke. Nog steeds. Wie denkt nog aan Paultje, wanneer de stem van verontwaardiging klinkt door de kamer van een powervrouw? Een grote schaduw, één waar Jolande net onder vandaan begon te kruipen. En waar ze eigenlijk had moeten uitspreken, deed Femke het op Twitter. Niet willen schamen, maar kiezen. Kort, krachtig en effectief. Femke is baas. Punt.
Het partijbestuur maakt de messensteek compleet door de partij in brand te steken met rare adviezen en conclusies. Tofik is ongeschikt, volgens een voorzitter die niet degelijk de pers te woord kan staan. Wacht even, publiekelijk je eigen collega’s bestempelen als ongeschikt – in cruciale tijd van een verkiezingscampagne – is dat geen vorm van sabotage?
Jolande toont ruggengraat. Geschokt, beetje boos – maar wil best de strijd aan. Extra aandacht zoals de PvdA en het CDA. Groot gelijk heeft ze; Tofik draagt bij aan een jonger publiek en elke ziel hebben ze nodig in een klimaat vol splinterpartijen. Haar nonchalance siert haar in de praatprogramma’s – en men kijkt in spanning toe. Vrouw versus allochtoon. Niemand zegt het, iedereen denkt het.
Vrijdagmiddag is de redactie van de Halve Maan even mediahoer – de ‘scoop’ dat Tofik is weggeroepen om naar het bestuur te komen. Iedereen smult - want ergens weten we het al. Tofik huilt naar de media en de verontwaardiging is dit keer gericht naar GroenLinks zelf. Uiteindelijk komt het bestuur op de beslissing terug. Tja, wat verwacht je. Met media als NU.nl, PowNews en het RTL nieuws kun je als politieke partij niet zonder consequenties zulke berichtgeving plaatsen. Pauw en Witteman, DWDD en zelfs het zure Knevel en Brink zullen de mensen in kwestie nog voor het vallen van de avond flink uitmelken. Hoe anders heb je splinterpartijen als neuzen dezelfde kant opwijzen?
Ze zijn begonnen; de debatten tussen Tofik en Jolande. De één met resultaten vol bezuinigingen, de ander vol van onrealistische ambities. De één met hetzelfde oude politieke antwoord en de ander een fraaier verpakte leugen. Beide willen Nederland terug naar Sinterklaas, beide willen een Utopia. Geen van beide zijn geschikt voor GroenLinks – het zijn de gezonde organen in een terminaal lichaam.
Ondertussen lacht Diederik. Want hoe makkelijk is het voor de Rode Roos om de zieltjes te winnen uit het sprookjesbos van GroenLinks? Vooral als deze in lichterlaaie staat.
©SamRain
GroenLinks

Geen opmerkingen:

Een reactie posten