zondag 27 mei 2012

En toen gingen we naar de Ruimte: SpaceX en de commerciele vluchten naar ISS


“To infinity – and beyond!”
                                    - Buzz Lightyear
Het stokje is overgegeven – NASA, de toffe jongens van de Amerikaanse overheid, besteden de zaken uit aan SpaceX. De droom die realiteit werd. De zaken buiten de dampkring. Nog geen Tie Fighters of X-wings, maar het komt in zicht: van luchtvaart naar ruimtevaart.
In de jaren ’80 hadden we grote dromen; auto’s zouden computergestuurd zijn als KITT, skateboards zonder wielen en een vakantiehuisje op de maan. Met gemiddeld 5 oorlogen simultaan per jaar, drones en een nucleair Iran en Korea is er niet snel iets van deze dromen te vinden. De ruimte in schijnt toch moeilijker te zijn dan we dachten, ondanks de vele successen die er geboekt zijn. Naast de nodige kennis van raketten en natuur- en wiskunde heb je ook nog eens een miljarden budget nodig.
SpaceX doet het kleiner – en dus goedkoper. SpaceX doet het eerst vanuit opdrachten via de overheid. SpaceX specialiseert en domineert. En SpaceX maakt daarom geld. In economische recessie. Met de ‘Dragon’ capsule maakt SpaceX geschiedenis en het zal minder dan een decennia weg zijn van de eerste bemande vluchten. Bono, Jennifer Lopez, Paul McCartney en Ashton Kutcher kopen de tickets wel. In twintig jaar tijd zal er vast een Schiphol-charter zijn via de sterren.
Wat biedt de ruimte ons? Geen vakantiehuisjes op de maan of een ommetje op Mars – dat is zeker. Maar wel sneller transport: zoals het eerste stoomschip de helft van de tijd reduceerde in vergelijking met zeilschepen of het vliegtuig de boemeltrein verving. Van Japan naar New York over Europa in 3 uurtjes. Geen 16uur houten kont kweken voor een vakantie Australië. Afschieten en de grote vacuüm in om de aardbol. Raamplaatsjes zijn weer hot.
Zal de volgende Kuipers piloot zijn? Doet Nederland ook mee? Want zegt de politieke visie niet dat we moeten anticiperen in nieuwe markten met onze ontwikkelde status? We hebben de universiteiten, de instanties en zelfs de historie van ontdekkers – Okkels, Tasman of Piet Hein; ongeacht het motief, leverden ze een bijdrage aan de cult van reizigers. Triple A en thuis van TomTom en ASML.
Het antwoord is nee. Nederland zal geld pompen in de initiatieven van andere landen, zonder zeggenschap. De meeloper van de jongens uit de G8. Misschien over twintig jaar eens even ‘co-piloten’. Want Nederland durft niet. Met een imponerende luchtvaart- en scheepshaven zijn we een ezel die D-status landen draagt. Een burgerinitiatief reikt niet verder dan een lokale PVV en commerciële jongens laten zich snel uitkopen door Israëlische investeerders.
Want hoe zou dat zijn, vrachtschip vervoer zonder marine fregatten tegen piraten? Hoe kan Pools vrachtverkeer het winnen van een Nederlandse variant van Houston? Met de knappe koppen van de TU, geavanceerde scheepswerven en het vlakke land uit poldergebieden horen we zeker tot de ‘can-do’ landen. Mexico kan het. Rusland kan het. China kan het. Korea kan het.
Nederland kan het ook. Alleen durft men niet.
©SamRain
Ruimtevaart

Geen opmerkingen:

Een reactie posten