“Een
theorie klopt als deze juist blijkt te zijn.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Discovery Channel, National Geographic, The
Scientific American; het zijn geliefde distributiekanalen voor de
nieuwsgierigen onder ons. Sinds mensenheugenis zijn we nieuwsgierig; van
ketsende vuurstenen tot het kikker ontleden maakt ons wezens die de oneindige
lust hebben in het vergaren van kennis.
De ontkerkelijking sinds de Renaissance heeft
veel bijgedragen aan de wetenschap zoals we die nu kennen: Isaac Newton, Albert
Einstein en vele andere knappe koppen maakte het onbegrijpelijke tot een
rekensommetje. De ontkerkelijking bracht ook de wereld zonder God dichtbij; God
verloor, gedurende de penalties genomen door Darwin, Hawkins en Higgs, de
wedstrijd van de 20e eeuw.
Losstaande van de persoonlijke overtuiging, is
het concept God een ideale factor in een universum vol variabelen. Was men niet
overtuigd van een oorzaak, dan deed God datgene. De paradox ligt ook in
hetzelfde kader; haal je God uit de berekening, zul je een ander, niet
toetsbaar alternatief moeten bedenken. Precies daarin zit het gevaar – voor je
het weet worden de wetenschappers filosofen of erger: profeten.
Het is een persoonlijke overtuiging die vele
wetenschappers delen – klinkt het plausibel, klopt het rekenkundig, is er geen
toetsbaar alternatief en betreft het geen almachtig superwezen dat gezien kan
worden als een God, dan zal het zo zijn. Een Zondergodsdienst, waar het kruis
plaats heeft gemaakt voor een plusteken.
Er is helemaal niets mis met een dergelijke
overtuiging, zolang men beseft dat het geen ‘wetenschap’ is. Dromen en fictie
mogen een inspiratie zijn, maar ze plaatsen als feit is een zonde in
wetenschap. Hoewel deze theorieën alles behalve overboord gegooid moeten
worden, behoren ze a la Jules Verne in de kast naast de Dan Browns.
De Higgs-velden, de Big Bang / Rip / Crunch,
de missende verwanten in evolutie, onze kennis van zwarte gaten, snaartheorie,
de kleur en huidtextuur van dinosauriërs, antimaterie en het ‘God’-deeltje zijn
een paar concrete en zeer grote voorbeelden. Natuurlijk wordt er onderzoek
gedaan naar de proef op de som – van de LHC tot quantumtransporters – maar de
theorieën worden gepresenteerd als feiten, terwijl deze nog (lang) niet
bevestigd zijn. Dit ‘apparaat’ is een wereldreligie zonder dat men het beseft,
waar de volgeling de kerk bezoekt via een scherm in een comfortabele stoel in
plaats van een houten bank en prekende druif.
Wanneer iets ‘wetenschappelijk’ bewezen kan
worden, zou men een scenario kunnen reconstrueren en het verwachte resultaat
aanschouwen. Tussen nu en de komende eeuw is de enige Big Bang te creëren
tijdens oud en nieuw – met de garantie dat er geen mini-Melkweg ontstaat dat
zich langzaam uitbreidt.
Daarom zal de huidige ‘wetenschap’, waarmee ik
de wereldreligie zonder naam mee bedoel, nooit andere godsdiensten omver
werpen, omdat de fundamenten aan net zulke onzichtbare luchthaken hangen. Want
of je iets gelooft vanwege cryptische krijtsymbolen op het bord of uit een
Heilig Boek uit het ver verleden is een kwestie van smaak, cultuur,
ontwikkeling, zingeving en hoe je de factor God invult qua waarde.
©SamRain
Wetenschap
Wetenschap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten