“Iedere religie kent
een esoterische stam, verborgen tussen de bladeren en takken of onder de grond
– nabij de wortels.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Het Judaïsme kent de Qaballa, het Christendom discipelschap,
de Bosjesmannen de opleiding medicijnman – iedere religie kent een geheime leer
exclusief voor ingewijden. Geheimhouding is een erkenning van het feit dat
informatie macht geeft – en dat macht een volwaardige valuta heeft is
onbetwistbaar. Religie, net zoals het Hindoeïsme, richt zich op
‘goddelijkheid’. Goddelijk als in bovennatuurlijk – met de daarbij horende
krachten.
Hoewel het hindoeïsme bedrieglijk wordt gepresenteerd als polytheïstische
godsdienst, is de religie monotheïstisch in haar wortelen. Feitelijk, volgens
het hindoeïsme, is alles doordrenkt met het goddelijke – van steen, organisme
tot de lucht – uitvloeiend uit de oorsprong van alle energie. Daarop
voortbordurend is dat alles, inclusief het Zelf, dus ‘God’ is. Deze goddelijke
eigenschap geeft ieder iets de potentiële kracht – waar de mens natuurlijk een
stapje voor heeft, dankzij ons bewustzijn. Het klinkt logisch: wanneer je de
fysieke eigenschappen bezit, is er altijd de potentie aanwezig dat je kunt
autorijden. Echter je ‘rijvaardigheden’ worden bepaald door je ervaring en
kennis van het transportmiddel.
De geheime leer van het hindoeïsme ligt verborgen in guru’s
– geestelijke leraren – met de toegang tot speciale geschriften. Zoals Harry
Potter het boekje van Severus Sneep tot beschikking heeft om hoger te scoren
dan het publieke lesboek, kent het hindoeïsme een zeer uitgebreide collectie
van aantekeningen en bijschriften. Uiteraard zijn deze geheim; want informatie
dat kan leiden naar machtsmisbruik, moet immers beschermd worden. Angstvallig
worden deze schriften geheim gehouden of voorzien van vele mondelinge
disclaimers en andere waarschuwingen; zwijgen uit naastenliefde.
Geheimhouding kent voordelen en nadelen; wat men niet weet,
wat men niet schaadt is een typische overheidsstrategie. Het is moeilijk om
kritiek te hebben, waar je niets over weet. Het uitten van kritiek is een
aanval op de gevestigde orde, de autoriteit dat het rad draaiende houdt.
Kritiek bracht de hervorming in Europa, deelde het hindoeïsme op, opende de
vete tussen soenniet en sjiiet. Maar kritiek bracht ook wetenschap, kennis en
vrijheid. Als Copernicus geen kritiek had geleverd op een religieus standpunt
met een tegenstrijdige waarneming, hadden we misschien nog steeds geen sondes
succesvol de ruimte in kunnen sturen.
Onderwijs is de sleutel van vooruitgang voor ons denkende
wezens; men kan worden onderricht met kennis die aanwezig is. Wanneer we
selecteren wie voor onderwijs in aanmerking komt gebaseerd op belangen –
discrimineren we. Zijn we dan niet vrij om onze leraren te kiezen? In exclusie
verstoren we de machtsverhouding – de kennishebbende is machtiger dan de
onwetende. In censuur, raken we informatie kwijt in de loop van generaties. In
bescherming, ontnemen we vrijheid van het denken.
De esoterische leer van het hindoeïsme omsluit méér dan
toverspreuken in de vorm van mantra’s, toverdrankjes en rituelen ter belang van
zelfbeschikking of bovennatuurlijke krachten: ze bevat levensfilosofie over
onderwerpen die nooit gedateerd kunnen raken en bieden de ruimte om de vele open
vragen in te vullen. Wie wordt de klokkenluider? Onder andere, ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten