zaterdag 19 mei 2012

Een nieuw tijdperk in oorlogsvoering: Zijn 'de drones' van de VS ethisch verantwoord?


“Een belangrijke factor van ieder wapen is zijn effectiviteit in het bereik.”
                                                                                                            - Sam Rain
Wapentuig is het gereedschap van de mens bedoelt om schade aan te brengen; hoewel we als bewuste wezens van moraal de middelen bezitten voor allerlei andere oplossingen, zijn we niet verder gekomen dan de ethiek van de jagers en verzamelaars uit het Stenen Tijdperk. Onze wapens hebben zich wel steeds verder ontwikkeld – van de werpspeer naar pijl en boog tot straaljagers naar de onbemande ‘drones’.
Onlangs gaf het Witte Huis toe dat zij deze gewetenloze vliegende doodseskaders inzet tegen vijandelijke doelen; het is uiteraard een kenmerk van de VS om te imponeren met hun oorlogstechnologie. Zo kende zij het herlaadbare magazijn, de atoombom en de onzichtbare stealth bommenwerpers – en nu mag ze ‘officieel’ de ‘drone’ aan het CV toevoegen.
Zoals elk militair geheim wapen is er weinig over de ‘drone’ bekend, behalve dat deze onbemand is en vliegend tezamen met grote accuratie gegarandeerd het eindsignaal inluid voor diegenen die zich tot ‘de vijand’ mag rekenen. Voor generaals en megalomanen een geschenk uit de hemel, maar wee voor hen bevindend in een oorlogsgebied. Met een groter bereik dan een kruisraket en te bewapenen met alles dat voorhanden ligt, behalve een geweten aan boord. Een computer kent geen moreel dilemma, noch twijfelt deze aan de instructies. Een moordmachine zonder veiligheidspin van ethiek of een ingebouwd systeem die begrijpt wat de waarde is van mensenlevens – vriend of vijand.
Een gevechtspiloot kost miljoenen; naast de verplichte vlieguren, technische kwalificaties en jaren vooropleiding, zijn zulke piloten ook nog eens geen lopende band producten. Een chip bakken ze in miljoenen tegelijk op een silicium kookplaat daar waar het economisch voordelig is; een programma kopiëren is een scharrelkip qua kosten in vergelijking met 100 kilo piloot van goud. Chips nemen geen vrije dagen en chips stellen geen vragen. Chips zijn de betere strijders – wanneer laat een schaakcomputer je ‘bewust’ winnen, omdat deze denkt je daarmee oprecht een plezier te doen?
Chips krijgen ook niet achteraf een schuldgevoel, noch zullen ze de motieven van een operatie in twijfel nemen. Zouden er dan nog klokkenluiders zijn, zoals deze er waren in de Vietnam oorlog of de onmenselijke slachtpartijen in Irak? De machthebbers hebben absolute macht met zulke wapens en van macht weten we dat deze wisselt om de kwart eeuw. Het resultaat blijft altijd dat op machtige wapens er een nog machtiger wapen uitgevonden wordt.
De ‘drones’ zijn effectiever dan enig ander bestaand wapen; dit is onbetwistbaar. Ze zijn kwalitatief superieur, omdat ze non-stop in de lucht kunnen blijven met de huidige faciliteiten. Ze zijn veelzijdig – van spionage, voor verkenning, ter aanval en indien nodig misschien zelfs de ultieme kamikazes. Er is niets gevaarlijker dan radiografisch bestuurbare wapens die zonder blikken of blozen een gebied bombarderen naar aanleiding van een e-mailtje voorzien van longitude en latitude coördinaten.
Touché, Barrack is aan de macht. Maar met Amerika in de hoge schulden en de naam als internationale defensiecontracteur ga je toch knipperen; hoe komen al die Afrikaanse landen in conflicten aan dat Amerikaanse wapentuig? Omdat de aartsvijand van ethiek een kenmerk is van macht; ze corrupteert – onvermijdelijk.
©SamRain
Drones

Geen opmerkingen:

Een reactie posten