“Leeftijd is méér dan
een nummer.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Politici zijn eikels. Vergrijzing, oftewel ‘AOW’-ers in
overschot, is volgens onze ge-wel-dige bestuurslieden het probleem dat erger is
dan globale opwarming en de gegadigden voor het ICC bij elkaar. Want onze
ouderen zijn al lang geen ouderen meer, maar verknipte bejaarden die het voor
‘ons’ moeilijker maken. Zo kosten ze veel te veel geld door kunstheupen en
scootmobieltjes, zeuren ze te veel over het in bed liggen en worden ze steeds
ouder en ouder. Ons beeld van een bejaarde is pas echt verknipt – wij zien
dementerende kostenposten in onze megalomane visie die toepasbaar is voor
iedere bevolkingsgroep: ‘vol is vol’.
Het zijn dezelfde ouderen die Nederland stabiel hebben
gemaakt – en gehouden – door onder andere de wederopbouw. Het zijn dezelfde
ouderen die 6 dagen in de week werkten en niet zaken als de ‘uitkering’ of het
‘snipperdagje’ als gemeenschapsgoed hebben gekend. Het zijn dezelfde ouderen
die hun afval in het daarvoor bestemde bakje wierpen, en dezelfde ouderen die
netjes het kaartje betaalden voor de trein – zonder de conducteur te bedreigen.
Dezelfde ouderen, die hun ‘tiende’ gaven aan de kerk voor goede doelen en
dezelfde ouderen die een rode streep op de schouder hadden voor een jaar – ‘in
case the Germans return’. Deze ouderen, dezelfde ouderen worden nu als paria’s
behandeld door de politieke snotneuzen in Den Haag.
Wat deze generatie écht te verwijten valt is onze
ver-‘Amerikanisering’; voor alles hebben we een bokje nodig. Criminaliteit: Marokkanen.
Sociale Dienst: antilianen. Onderwijs: studenten. Zorg, economie, Satan en het
broeikaseffect: ouderen. Als het aan de politiek ligt, moet je werken tot 70 en
leven tot 75.
Ouderen hebben een maatschappelijke functie; zoals zij
zorgden voor ons, zo dienen wij voor hen te zorgen. Niet alléén uit pure
dankbaarheid, maar omdat zij de missende ‘link’ zijn in onze verwarde
samenleving. De ouderen zijn als levende Wikipedia’s van onschatbare waarde,
maar welk kind misgun je een opa of oma? Wie versterken de familiebanden anders
dan de ouderen in de tijd van tweeverdieners? Maar nee, volgens politici
leveren deze kostenposten meer op door ze op te sluiten en in bed te houden en
in te korten op hun miezerige AOW, zodat Samson voor Wouter een nieuwe Ray-Ban
kan kopen.
En we doen er gewoon aan mee. Nee, het is geen dagje
Efteling voor het zorgen van de ouderen in de psychogeriatrie. Nee, oma’s zijn
niet altijd even ‘hip’ en opa’s zijn zelden ‘cool’. Maar het zijn deze mensen
die hebben bijgedragen aan alle vrijheden die we nu genieten – misschien zijn
we daarom verwende rotkinderen geworden omdat ze té veel hebben gegeven. Vaak
gaan er discussies over ‘babyboomers’ of bejaarden die hebben gezorgd voor alle
tekorten, maar het is het bokje wegschuiven. Omdat er nu concessies gemaakt
moeten worden.
Deze achterlijke generatie heeft niets opgepikt van het
onderwijs; zorgen voor de zwakkeren in de samenleving om even concreet een
voorbeeld aan te halen. Dezelfde achterlijke generatie vindt dat de ouderen wel
weer in een verzorgingstehuis horen, want stél je voor dat ze voor de ouderen
moeten zorgen. Als ‘Jong 30+’er’ schaam ik me enorm voor zulke uitlatingen over
vergrijzing en bezuinigingen in de zorg. Daarom vind ik dat ouderen even hun
kinderen aanspreken over rendement: 18 jaar kost en inwoning, 9 maanden
immateriële en letselschade met 3,5% rente – dàt dekt vast de zorgkosten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten