vrijdag 13 juli 2012

Waanzin: Hoe we omgaan met pedofielen


“Een neurologisch probleem los je niet op met psychotherapie.”
                                                                                                - Sam Rain
Kinderverkrachters zijn niet populair; wie er níet van walgt is er één. Er is niets veel lager dan iemand die onschuldige kinderen berooft van hun onschuld voor eigen gratificatie. Dit zijn de feiten. Er zullen altijd pedofielen zijn en ze zullen altijd pedofiel zijn. Ook dit zijn de feiten. Van de eerdere feiten zijn we als volwassenen bewust, maar van de laatste steken we onze koppen in het zand.
Vraag het aan de gemiddelde PVV-er en die oppert uiteraard de doodstraf (levenslang kost geld, net als castratie). Ik ben van mening dat niemand ‘kiest’ voor een seksuele afwijking, even als een pedofiel. Moet je daarom dood, omdat je zo geboren bent? Moet je daarom geweld worden aangedaan? Emoties lopen dan hoog op – maar ik wijt dat niet aan de pedofiel, maar hoe we met ze omgaan. Als je als ouder hoort dat je kind voor een paar tientjes is verhandelt en de dader gewoon weer rondloopt na twee jaar met de hoogste recidive waardering – dan ben je onvoorstelbaar woedend. Want dat is het probleem met pedofielen: ze zijn een gevaar voor de maatschappij.
Pedofielen zijn met de huidige methoden niet behandelbaar. Feit. Want als dat we zo zou zijn, dan kan dat ook voor homoseksualiteit – een ‘niet-schadelijke’ afwijking. Ongeacht wat een stichting als ‘Different’ beweert – vraag het anders aan de Hoge Raad. Pedofielen kunnen hooguit onder toezicht geplaatst worden, wat niet erg praktisch is. Pedofielen zijn namelijk behoorlijk slimme roofdieren en aan toezicht is men, in de vrije maatschappij, zo onttrokken. Een heel moeilijk te accepteren feit.
Een pedofiel is niet te behandelen, gevaarlijk voor de maatschappij en qua toezicht onrendabel. De gevangenis is een straf op het gedrag waar de pedofiel de ‘rem’ niet voor heeft en eigenlijk inhumaan. Niet voor niets worden pedofielen afgezonderd van de reguliere afdeling om letsel te voorkomen. Is het écht je verdiende loon om zo te zijn? Het is als een Alzheimer patiënt afstraffen voor het falen van een geheugentest of schizofreen paranoïde patiënt opsluiten vanwege concentratie problemen. Hoe bied je uitkomst op een humane manier, zonder het walgelijke te rechtvaardigen?
In Brabant werd een pedofiel geen woning toegewezen – je kunt in Nederland moeilijk in het bos gaan wonen. Resultaat is een rondzwervende pedofiel. Maar moeten we nu echt kiezen tussen twee kwaden? De ‘Pedopartij’ en ‘Martijn’ hebben bewezen dat pedofielen geen plaats hebben in onze maatschappij; hun toestand en onze normen en waarden botsen. Moeten we ze dan beschouwen als onderdeel van onze maatschappij? En zo nee, wat doen we er dan mee?
Psychiatrische patiënten horen in een instelling. Deze kunnen echter niet behandeld worden, dus een TBS-kliniek is niet waar ze thuishoren. Iedere pedofiel is niet-toerekeningsvatbaar op basis van hun afwijking en behoren dus niet thuis in de penitentiaire inrichtingen voor criminelen. Een pedofiel kàn niet zonder toezicht, omdat ze altijd recidiveren (al is het tussen de oren) – wonen en werken in de maatschappij is gewoonweg onverstandig. Ik zie maar één humane oplossing: een reservaat met omheining, zoals psychiatrische gemeenschappen die hebben. Enkele reis. Maar wel zodanig dat ze een ‘menselijk’ bestaan kunnen hebben en zodat ouders ’s nachts rustiger kunnen slapen. Waarom bestaat dit niet?
©SamRain
Pedofilie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten