“Werk
altijd vanuit je eigen kracht en competenties.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Een team leiden van vijf tot tien man brengt
de nodige overvloed van informatie met zich mee. Misschien ben ik ‘te’
autistisch of heb ik een hypergevoeligheid ontwikkeld voor onnuttige informatie
– maar voor mij ligt de voorkeur in ‘less is more’. Scrumming is geen nieuw
fenomeen; de ene manager doet het te weinig en de ander produceert te veel
‘biggen’. Een beetje scrum is voor iedereen wel verfrissend – vooral met een
schijfje limoen en ijsblokjes.
Wat gebeurd er, wat moet er gebeuren en waarom
gebeurd dat niet? Als je alle theo-en-thea filosofie wegsnoeit is dit het motto
van een manager tijdens een overleg. Het probleem is dat je als manager
behoorlijk bij moet sturen – iedereen vindt zijn probleem het meest belangrijk,
óf erger, wil even belangrijk doen. De 20 minuten die je hoopte dat het zou
kosten, eet uiteindelijk een uur – of twee, wanneer je nog eens tot actie moet
overgaan. Nee, nee, nee. Dat wil je niet.
Een ‘Scrum meeting’ zou volgens Agile guru’s
(sukkels) iedere dag moeten plaatsvinden, waar er bij voorkeur gestaan wordt.
Reality-check: de meeste managers veranderen zo’n moment om hun evangelie te
verkondigen en een planning zonder ‘redelijke cafeïne bezinning’ is vaak even
waardeloos. Schrappen dus.
Rolverdeling waarbij de één wel mag spreken en
de ander niet – en waarbij boerderijdieren als classificatie worden gebruikt –
is evenmin bevorderlijk. Een vergadering is géén presentatie, géén teambuilding
en al helemaal geen crèche. Wie overlegt in een team, overlegt in een team.
Zelfs koning Arthur was gelijk aan de ronde tafel. Door de ‘shredder’ dus.
Pfoe, zo blijft er van het Scrummen niet veel
over zou je denken. Nee, conventioneel scrummen is inderdaad niet de bedoeling.
De filosofie achter ‘scrum’ is echter tijdloos: dagplanning, rolverdeling,
taakverdeling en problemen oplossen. De Nederlandse werkcultuur is niet de
Engelse (afzeiken), de Amerikaanse (onnodig hypen), de Duitse (volle kracht
vooruit), de franse (zwarte pieten), de Italiaanse (onder het tapijt vegen), de
Spaanse (rennen voor de stieren komen) of de Zweedse (op detail analyseren om
daarna in stukjes te snijden). De Nederlandse werkcultuur is nuchter (ik werk
voor geld), praktisch (ik doe wat ik kan), realistisch (ik doe tot daar) en
sociaal (al doe je tof, je bent en blijft een mens).
Zorg daarom ervoor dat iedereen duidelijk weet
wat van hem of haar verwacht wordt – pak de functiebeschrijving erbij en maak
er een fact-sheet van. Zo voorkom je antwoorden als ‘dat is niet mijn taak’.
Iedere rol heeft een vaste planning óf een ‘eigen’ planning – verplicht mensen
om hun werk realistisch te plannen, met nadruk op een maximum van 6 uur (echt
waar). Deze planning voor de week mondt zich uit in een dagplanning. Tegen het
laatste uur van de ‘werkdag’ vult men (via een applicatie, e-mail of formulier)
de evaluatie in:
-
is mijn planning voltooid (ja/nee)
-
zo nee, welke delen zijn niet
voltooid:
-
zo nee, waarom niet:
Wil je dagelijks of tweedagelijks een snel
overleg? Plan deze 15 minuten nà de middag pauze.
Wil je mensen het één en ander mededelen? Doen dan voor de korte pauze. Gebruik
niet meer dan 5 a 10 minuten voor beide momenten en zie de resultaten binnen
een week: indicaties van vooruitgang, patronen in problematiek en
productiviteit door bewustwording.
Meer lezen over het onderwerp Management? Klik hier voor de inhoudsopgave van alle artikelen!
©SamRain
Scrum
Scrum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten