donderdag 15 december 2011

Programma's ontwerpen: Een applicatie ontwerpen


“Doe uw plicht en laat het verder aan de goden over”
                                                                        - Corneille
Applicaties zetten een gebruiker centraal; door informatie op een bepaalde manier weer te geven en besturingselementen toe te voegen geeft een applicatie de mogelijkheid tot interactie. Zo koppelen ze verwerking aan iedere ‘beslissing’ die de gebruiker maakt en geven de status terug nadat het proces voltooid is. Applicaties maken gebruiken van de kernprogrammatuur: een collectie van services waar de applicatie toegang tot heeft.
Een applicatie bestaat uit 3 onderdelen:
-       formulieren: de visuele weergave van informatie
-       besturingselementen: knoppen en invoervelden
-       koppelingen aan services: de mechaniek naar daadwerkelijke verwerking
Een applicatie bestaat dus uit een aantal taken bedoeld om een ‘proces’ te voltooien; een medewerker zal bijvoorbeeld klantgegevens moeten invoeren, zodat deze kan worden opgeslagen in de centrale database, waarop een buitendienst medewerker weer deze informatie kan gebruiken. Een applicatie hoeft niet zeer complex te zijn om een applicatie genoemd te worden. Het proces van de invoerende medewerker is al voldoende om het programma te classificeren als applicatie.
Bij het ontwerpen van formulieren is het belangrijk om het proces te begrijpen: welke informatie wordt er verwacht van de gebruiker en welke beslissingen zal deze moeten nemen binnen de applicatie? Als we het eerdere voorbeeld nemen, zullen we moeten weten welke klantgegevens er opgeslagen moeten worden, welke gegevens op juistheid gecontroleerd moeten zijn en hoe de beslissingen worden teruggekoppeld aan de gebruiker. Door het proces in een stroomdiagram te plaatsen krijgen we daar duidelijkheid in:
Het proces maakt meteen duidelijk dat er 2 formulieren nodig zijn: een formulier voor de invoer en één voor de bevestiging. De mechaniek is onzichtbaar voor de gebruiker; daarom werkt de bevestiging als een visueel hulpmiddel om de voltooiing te bevestigen.
Omdat gegevens gebruikt worden voor diverse doeleinden, word er uitgegaan van een data model. (Zie hier)  In het geval van dit voorbeeld is het er een van het type ‘debiteur’, en zullen we het formulier moeten voorzien van minimaal de invoervelden die aan dat model voldoen. De opmaak staat echter in zijn geheel vrij, het ontwerp voor de interactie is natuurlijk wel belangrijk voor de effectiviteit van de applicatie. Naast de invoervelden moeten er ook andere besturingselementen aanwezig zijn; een ‘opslaan’ knop, zodat de gebruiker bepaald of de ingevoerde informatie ook daadwerkelijk opgeslagen mag worden. Visueel mag er van alles gedaan worden met het formulier; plaatjes, video’s of muziek het kan allemaal, zo lang er voor ieder besturingselement maar beschreven is welke service zij aanroepen. Net zoals een service, kan een applicatie ook ontworpen worden in stroomdiagrammen voor ieder formulier.
Wanneer een applicatie veel formulieren bevat, kan een ‘keuze menu’ een meerwaarde hebben: deze menu’s zijn eigenlijk een applicatie om applicaties te starten, maar wekken het gevoel op alsof ze besturingselementen zijn.
Meer lezen over Informatie Technologie? Klik hier voor de inhoudsopgave voor alle artikelen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten