donderdag 13 december 2012

De Natte Droom van Fred


"Het rechtssysteem werkt. Het beleid wat er vooraf gaat, die is stuk."
                                                                                                 — Sam Rain
Wilde plannen voor het Gevangeniswezen — veel gevangenissen sluiten, meer gevangenen op een enkele cel, verder versoberen. Oftewel, als het niet langer kan, dan maar zwaarder. In de droom van Fred is het veel te humaan. Vrijheidsbeperking is niet voldoende.
Ooit werden er in de Middeleeuwen gevangenen eerst op een karretje gespannen om bespot te worden met het behulp van stenen en rot fruit, voordat de martelingen begonnen. Wie genade vroeg na de eerste purificatie rituelen, mocht 'gelukkig' zich iets eerder melden bij de poort van het leven erna met behulp van een botte bijl. Was je wat rijker, dan ging het via een opknoping en een theaterspel daarvoor.
Het rechtssysteem is om dit soort wanpraktijken te voorkomen; niet om milder te zijn voor daders, maar zodat de natuurlijke wreedheid van de mens in toom wordt gehouden. De maatschappij is namelijk veel strenger dan welke rechter dan ook. En gelukkig maar. Zodoende kennen we in Nederland de doodstraf niet meer. Iemand gevangen zetten is tweeledig — de maatschappij beschermen tegen de persoon én een vergelding in een vorm van vrijheidsbeperking. Dit laatste is veel meer dan alleen opgesloten zitten in een ruimte van twee bij zes.
Er zijn wel feiten die onomstotelijk vast staan — er zijn mensen in de maatschappij die altijd een gevaar zullen vormen of een zeer grote kans hebben om dat te zijn. Mensen zoals Anders Breivik of andere geestelijke gestoorden. Mensen die dusdanig veel schade hebben aangericht, waardoor ze functioneel niet meer kunnen opereren in de maatschappij, al hebben ze de beste motivatie ter wereld. Een ander feit is dat pijn en leed namelijk geen 'prijs' toegekend kan worden — ze kunnen niet betaald worden in welke bestaande valuta dan ook. Daarom is de prijs voor ieder slachtoffer altijd te laag. Er zijn daarom nooit winnaars.
De natte droom van Fred houdt in dat er wel degelijk een prijs is te koppelen aan dat laatste feit. De vergelding moet ook net zo gruwelijk worden als de daden die worden begaan. Een afweermechanisme dat zo afschrikwekkend moet zijn, zodat iedereen eerst zal nadenken voordat zij deze daden begaan. In plaats van een bordje 'pas op voor de hond', zet deze droom een aantal hoofden op staken met een rottend lijk aan de boom centraal. Ik begrijp dat wel en ik kan er ook sympathie voor opbrengen. Want er gebeuren nu eenmaal gruwelijke dingen in de wereld, die al het rationele denken te boven gaan. En vooral voor wie deze dingen overkomt, vindt dat dit soort daden nooit meer mogen gebeuren.
Fred heeft zijn dromen opgeschreven. Hij gaat het allemaal veranderen — denkt hij. Waar hij echter geen rekening mee houdt is dat hij de vruchtbare grond begint in te kopen om onkruid te laten groeien als bonenstaken. Wanneer je mensen met een al scheefgegroeide moraliteit in een jungle gooit, verwacht dan geen modelburgers. Want het is niet Tarzan die terugkomt in de maatschappij, maar King Kong. Je weet wel, die oversized Gorilla, die vele helikopters achter zich aan krijgt tijdens zijn beroemde ontvoering en half de stad kort en klein slaat.
Nee, je kunt niet iedereen helpen. Maar als je iets doet voor het maatschappelijk belang, kom dan niet met een jerrycan benzine om een brand te blussen.
©SamRain
Gevangeniswezen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten