"Tijd
is een illusie, maar vooral een slap excuus."
— Sam Rain
— Sam Rain
Nostalgie. Sentiment. Iedereen heeft er last
van. Vroeger dit, vroeger dat. Alles was toen beter. Toen, toen, toen. Maar wie
leeft in het verleden, leeft te weinig in het nu.
Tijd is een raar fenomeen. Het is een
instrument. Een wetenschappelijke, of beter gezegd, een wiskundige oplossing om
dingen te meten. Hoewel we werkdagen in precisie denken te beleven, is het een
illusie. Tijd is relatief en eigenlijk helemaal niet interessant voor je
spirituele kant. Je slaapt, je ontwaakt. En hoe lang de aarde om haar as draait
is eigenlijk niet het allerbelangrijkste. Tenminste, zo zou het moeten zijn.
Het nu telt, omdat je verstreken tijd eenmaal
niet kan terughalen. Je kunt tijd niet veranderen, al denken sommigen van wel.
Je leeft altijd nu. Vroeger, de toekomst, het maakt allemaal niet uit. Nee, het
gaat niet om je verstand door het toilet te spoelen en je toekomstplannen te
verbranden. Maar we hebben geen enkele invloed op tijd. Nul invloed.
Geduld ziet men als ergens de 'tijd' voor
nemen. Geduld heeft niets met tijd te maken, maar met stellen van
verwachtingen. Iedereen heeft namelijk dezelfde hoeveelheid tijd omdat tijd
niet 'op' kan gaan. Maar al te graag zien we tijd als een gemiddeld cijfertje
dat beter bekend is als levensverwachting. Als je verwacht ouder te worden dan
80, dan denk je heel anders dan iemand die niet hoger verwacht dan 60.
Het verleden romantiseren we te veel en de
toekomst moet ons hoop geven. Maar we zien het te veel als een proces. Het
verleden rechtvaardigt onze keuzes van vandaag en de toekomst moet zekerheid
bieden. Dat lijkt de stelling, de norm, die we tegenwoordig onszelf hebben
aangeleerd. Maar nu maak je keuzes. En de enige zekerheid die je hebt is die
van het nu.
Je hoeft niet alles nu te doen. Je hoeft niet
alleen in het nu te denken. Maar leven in het nu is belangrijk. Want wie niet
denkt aan vandaag, beseft wat hij of zij nu heeft, realiseert vaak veel te laat
wat ze hebben in het nu. You don 't know
what you got 'til its gone.
Wie niet leeft in het nu, heeft aan het
verleden zelden voldoende troost. Wie niet leeft in het nu, ziet ooit de
zekerheid van de toekomst in het water vallen om slechts te verdrinken in de
fata morgana van herinneringen. Leven in het nu is simpel.
Ik ben nu. Ik doe nu. En dat is goed. Al doe
ik niks, dan ervaar ik het niks doen.
Leven in het nu betekent niet dat je voor de
rest van je leven op de bank blijft liggen. Leven in het nu betekent dat je de
kansen pakt en de dingen doet die je nu kunt doen. Want leven in het nu is niet
leven als een luilak — maar ook het tegenovergestelde. Stop met allerlei hoge
verwachtingen. Besef dat je er bent. Besef dat er gewoon zijn genoeg is. Al
denken vele 'experts' van niet.
We hebben dus overal de tijd voor. Of we die
tijd daaraan besteden is een andere discussie. Laat morgen eens voor wat het is
en denk liever aan vandaag. Carpe diem.
©SamRain
Tijd
Tijd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten