Familie, zaken, conflicten 2

“In Monopoly ken ik géén vrienden en géén familie.”
                                                                        - Sam Rain

Als je in een scheefgegroeide familie “zit”, mag je wel eens ‘meegenieten’ van de conflicten van anderen. In mijn familie wordt er gerefereerd aan “de familie” bij ernstig conflict alsof het over de Sopranos gaat.

Oom en neef beginnen een bedrijf. Zit geld in enzo. Mooie dromen over Porches, helikopters en bubbels – wie scheefgegroeide Hindoestanen kent, kent de sterke verhalen wel – die natuurlijk nooit zouden uitkomen.

Beide partijen zouden serieus risico lopen, maar gingen als Siamese tweeling het evangelie verspreiden. Het sprookje leek bijna realiteit te worden; na een jaar vonden de eerste kantoor ‘upgrades’ plaats en na twee waren de klanten niet aan te slepen. Een bestseller waard en een cover op Time Magazine – dachten ze.

Maar vanaf dag één zei ik tegen neef, dat het niet verstandig zou zijn. Met niet ‘veel’ woorden probeerde ik politiek correct te zeggen dat ze niet ‘compatibel’ waren. Zijn ego nam over en ik wist “niks” over dit soort dingen (met 2 bedrijven en een faillissement in de geschiedenis) – tja, succes meneer Hoogmoed.

De eerste “omen” mocht ik met eigen ogen meemaken; onkunde van oom leidde tot verspilling van neef’s liquide middelen (vanwege een technische fout die ik opmerkte en belangeloos vertelde aan neef). Een paar tientjes is wat anders dan een kwart miljoen. En dat rekensommetje maakte neef ook. Chirurgisch was het een wonder; de siamees transformeerde in twee geduchte krijgers met bloeddorst.

Niet lang daarna ging de blunderdoos open: de boekhouding was niet bepaald ‘koosjer’, aangekochte middelen gingen buiten elkaar om, terwijl de liquide middelen smolten als een goedkoop waterijsje op de zomerdag van tropische temperatuur. Neef wilde eruit. En neef wilde wat hem toekwam. Alleen de onderneming zou het niet aankunnen.

Zodoende maakte ze een ‘deal’ – na twee jaar zou neef worden ‘uitgekocht’ en dat door middel van een soort afvloeiing. Dit laatste zou in etappes gebeuren van 6 maanden – die uiteraard nooit konden worden gehaald. Iedereen die onderneemt en inkoopt of iets van cashflow weet, snapt dat het een behandeling is die even effectief is als ‘aderlaten’ bij een hartoperatie.

Ruzie. Feestjes en partijen gepolariseerd alsof Geert Wilders met iemand was meegekomen als verloofde. Zus van neef boos op “de familie” – want er werd ‘geen kant’ gekozen voor de wat ‘minder’ populaire neef (understatement). Zelfs politiek correct zijn mocht niet baten. Resultaat: wanorde.

Uiteindelijk mondde het zelfs uit tot een rechtszaak waar geen winnaars waren ondanks ‘gelijk’. En ze luidde, onbewust, hiermee het begin van het einde aan van wat eens gekenmerkt werd als “de familie”.

©SamRain
Familie, zaken, conflicten