“Vaarwel
GroenLinks, vaarwel economie, welkom terug euro.”
- Sam Rain
- Sam Rain
Wie de politieke artikelen heeft gevolgd, is
de stilte vast opgevallen. ‘Vaarwel
Groenlinks’ gaf al de prognose van de huidige ‘afschrijving’ – ondanks de
stille hoop van sommigen. Ook niet onverwacht is het verlies van de PVV; deze
twee partijen laten duidelijk zien dat onderlinge strijd en drama kiezer doen
kotsen.
Ook met het CDA is ‘afgerekend’ – Christelijk
staat immers voor ‘naastenliefde’, wat niet bepaald samengaat met de PVV als
coalitiepartner. Wat minder melodramatisch dan GroenLinks en Geert, had de
CDA-achterban al wat zuur te drinken door deze keuze en Mona kon er niets aan
veranderen. Sybrand is qua charme vergelijkbaar met een blok hout, dat terug te
vinden is op zijn reactie over het verlies. Te weinig tijd enzo.
Met de SP viel het tegen – ondanks de
‘opleving’ mag knuffelpoliticus Emile de verkiezingen zien als verlies. Geen
winst. Geen daadkracht. Drijvend, dat wel. Varend, dat niet. En waarom is geen
raadsel: in tijden van crisis zoekt het volk een strijder, geen pacifist. Waar
de SP een Jan Marijnissen nodig had, stond Emile Roemer.
Alexander mag blij zijn – de Democraten ’66
doen een stapje vooruit, waardoor een ‘midden’ sfeer mogelijk blijft. Vooral
het verlies van GroenLinks vraagt om een moreel anker, nu de twee vertrouwde
‘grootmachten’ weer meedoen met de politieke monopolie. Waar PvdA en de VVD de
donkerblauwe en groene straatjes hebben, heeft D’66 een straatje plus de
stations Oost en Noord.
De nodige azijn zit ook in de
volksvertegenwoordiging – de 50 plussers en de SGP zullen de gemakkelijkste
parkeerplaatsen hebben op het Binnenhof. Opmerkelijk dat in een zwaar vergrijsd
land vol babyboomers er geen ‘explosie’ heeft plaatsgevonden – al was het voor
de scootmobielvergoeding.
Diederik. Ik moet er nog steeds niets van
hebben. Het ‘Wouter Bos’ effect; een slangachtige die door televisie optredens
menig huisvrouw en koorknaapje bewogen heeft om te stemmen. Beloofd eerlijkheid
en saamhorigheid. Banken kunnen weer opgelucht ademhalen. De economie krijgt
geheid een zoveelste opdonder binnen 12 jaar door de PvdA-mentaliteit. Maar we
kunnen er niet omheen – Samsom gaat meebepalen, of je het leuk vindt of niet.
Toegegeven – ik ‘was’ een VVD-stemmer en zou
het ooit weer kunnen zijn. Maar de VVD staat niet alleen sterker dan ooit,
Rutte blijkt een natuurkracht. Zoveel tegenwind en zulke uitslagen zijn legendarisch.
De ‘echte’ winnaar is geen partij, maar een man. Een man, een glimlachende man.
Gezien door andere partijen als muppet, maar door het volk toch anders. Het is
meer dan ‘marketing’ zekerheid, het is meer dan TV charme. Mark is niet hip.
Mark is niet ‘gesetteld’. Mark kiest niet voor populaire beslissingen. En nee,
Mark is niet altijd even ‘echt’. Maar Mark is wel Mark – en stiekem heb ik toch
even spijt...
©SamRain
Terugblik
Terugblik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten