"Je
kunt alles vinden zolang je maar weet wat je zoekt."
— Sam Rain
— Sam Rain
Op Veronica wordt er sinds kort een nieuwe
serie uitgezonden — 'Person of Interest'. Het plot gaat verreweg om een
bijzonder programma dat mensen uitzondert die mogelijk relationeel gezien
gevaar te lopen of gevaar te veroorzaken. De reden waarom is niet duidelijk vanwege
de complexiteit van het programma — maar de methodiek is dat er gebruik wordt
gemaakt van allerlei publieke systemen, zoals cameratoezicht, social media
enzovoort. Of er zo'n dergelijk systeem bestaat blijft een vraagstuk, maar is
het mogelijk?
Het bedrijf Google begon ooit als een
studentenuitvinding — het patent op de `PageRank', dat de technologie beschermd
waarmee er een gewicht wordt toegekend aan een webpagina, maakte de zoekmachine
dusdanig innovatief dat de concurrerende diensten in de vergetelheid zijn
geraakt. Hoewel de advertenties en stiekeme informatievergaring Google
winstgevend hebben gemaakt naar een miljardenbedrijf, is het de technologie die
het Internet heeft veranderd van `cyberspace' naar een medium die voor iedereen
toegankelijk is.
Wiskundig gezien is het niet meer dan logisch
— factoren die opgebouwd zijn uit andere 'eigenschappen' geven de ruimte voor
verdere analyse. Door uit een groep van honderd vormen een eigenschap 'kleur'
toe te voegen, kunnen er groepen gerangschikt worden. Wie op zoek is naar het
aantal vormen met de kleur rood, zal het nut van eigenschappen waarderen.
Eigenschappen geeft een informatievorm gewicht.
Als mensen de informatievorm zijn en er een
gevarenmatrix voor ontworpen zou worden, dient men eerst de belangrijkste
eigenschappen aan te nemen. Het geslacht, de leeftijd, de lengte en de
verblijfplaats zijn eigenschappen die een belangrijk onderscheid maken en die
men terug zou willen zien in de resultaten. Andere eigenschappen liggen privacy
gevoelig; het is informatie die een overheid eigenlijk niet zou mogen gebruiken
zonder toegestane reden. Zoals etnische achtergrond, ontwikkelingsniveau,
medische achtergrond, sociaal netwerk, justitieel verleden, financieel gedrag,
politieke voorkeur, hobby's en zo verder.
Stel, dat een programma toegang had tot
dergelijke gegevens, dan zouden het aantal potentiële kandidaten dat in staat
is om een gevaar te vormen voor de maatschappij vrijwel voor 90% in kaart
gebracht kunnen worden. De uitzonderingen op de regel zijn er namelijk altijd
en een dergelijke analyse schept alleen water waar zich geen vis bevindt — geen
garanties zijn mogelijk. Zelfs een programma dat gedrag kan bepalen in
mogelijke scenario's zijn mogelijk, mits er duidelijke profielen zijn.
Een zoekopdracht wordt uitgevoerd met behulp
van criteria — en het programma zoekt alleen maar naar gelijkenissen in de
informatie. Wat maakt een profiel daadwerkelijk een profiel; immers wie bepaald
dat het profiel accuraat is? Zoals bij alle technologieën is de toepassing
altijd een kwestie van ethiek en politiek. Wordt zij gebruikt voor het hogere
doel, maar niet ten koste van alles? Wordt zij echt gezien als een objectief
instrument in plaats van een geautomatiseerde rechter? Het probleem is nooit de
technologie, maar diegene die het effectief weet toe te passen met succes. En
vaak gaat dat succes niet samen met de ethiek die er absoluut bij hoort.
©SamRain
Gevarenmatrix
Gevarenmatrix
Geen opmerkingen:
Een reactie posten