"Hoe
ver we ook denken te zijn met wetenschap, de natuur is ons altijd voor."
— Sam Rain
— Sam Rain
Het is zover - de doorbraak in het onderzoek
naar HIV heeft een opkikker. Met de hulp van lama's is er een manier gevonden
om mensen te beschermen tegen het virus dat sinds de jaren '70 terroristisch de
wereld in de greep houdt. Het is een prachtig voorbeeld hoeveel de natuur ons
te bieden heeft.
Zodoende kennen we antibiotica, maar ook vele
andere geneeskrachtige middelen die we te danken hebben aan de natuur. De
natuur voorziet ons; in haar kleinste delen zitten de geheimen verstopt die ons
leven kunnen redden. Haaien krijgen bijvoorbeeld bijna geen kanker en in
reptielen zit een gen verstopt dat verantwoordelijk is voor blijvende groei.
In het Amazone gebied zijn er nog vele
onontdekte plantsoorten — botanisten zijn overtuigd dat er nog veel variaties
kunnen zijn die voor onze gezondheid onmisbaar zouden zijn. De natuur is
essentieel voor ons voortbestaan - ze heeft de toekomst in handen. Zonder de
planten hebben we een gebrek aan zuurstof, geen levensmiddelen of een vloer van
laminaat.
Maar we hebben geen respect meer voor de
natuur. We bijten de hand die ons voert en ontkennen het ook nog eens. Naast
vervuiling, plunderen we de natuur alsof ze een middeleeuwse maagd is in een
dorp op de weg van een kruistocht. We prijzen haar, terwijl we de natuur
onverwijld en ongegeneerd bestelen en verkrachten. Men zegt dat het de prijs is
voor onze welvaart — maar het offer dat we brengen is als een doos van Pandora.
Terwijl men zich druk maakt om de poolkappen,
is de aandacht afgeleid van alle andere zaken. Soms komt de walvisvaart weer in
beeld, of een stroper binnen een reservaat. Maar de natuur lijkt terug te
vechten — bijna cynisch slaan de orkanen, stormen en overstromingen ons om de
oren. En toch luisteren we niet. Want het is wij die aan het gevecht zijn
begonnen en geven ons simpelweg niet over.
We maken ons te veel druk wanneer we
geconfronteerd worden met beelden van verwoesting, hebben een vals beeld
gecreëerd dat wij de natuur moeten onderhouden. De waarheid achter het sprookje
is dat wij een deel zijn van de natuur — wij staan niet boven haar, als
opzichters. En al waren we dat, zouden we massaal ontslag moeten krijgen. De
natuur redt haarzelf namelijk prima wanneer wij stoppen met destructie. Want
technologisch staat de natuur verder voor.
Er is nog veel wat we kunnen leren van de
natuur. Maar tot aan vandaag zijn we te gefixeerd op haar voordelen en
zichtbare eigenschappen. We zouden eens lering moeten trekken uit haar
filosofie — niet die van Darwin of Gore. Want de natuur heeft een goed motto —
neem de tijd, desnoods die van een levenlang. En ieder leven staat in dienst
van ander leven. Pas je aan, ontwikkel je in balans.
Kent er namelijk iemand een diersoort die
andere dieren dood om zich mooier te wanen? Zo nee, loopt de natuur dan niet
ideologisch ons ver vooruit?
©SamRain
Natuur
Natuur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten