“Soms
hoop je dat je geen gelijk hebt.”
- Sam Rain
- Sam Rain
De verkiezingen in een notendop: pak slaag
GroenLinks, CDA en PVV, pluim D’66 en SP, beker en schaal voor VVD en PvdA.
Waar ik me echt aan irriteerde was typische politiek – de waarheid ombuigen
voor het voorkomen van gezichtsverlies.
Gek genoeg kwam de PVV notabene met het meest
‘eerlijke’ antwoord – Wilders gaf toe dat de kiezer heeft ‘afgerekend’, waar
andere partijen liever de ‘zwarte piet’ doorschoven naar de PvdA en VVD.
Wederom weer een uitspraak van Sap die GroenLinks niet sierde aan het eind – de
zogenaamde ‘blijdschap’ over het verlies van de PVV. Sportief. Not.
Tijdens de debatten ging het vooral om
Diederik en Mark; de één was volgens de ander een leugenaar en vice versa, en
zo was de ander de tiran van een gezond financieel stelsel. Diederik wilde Mark
van de troon stoten, zoals ieder puberaapje die altijd droomde om een alpha te
worden. De VVD en PvdA maakten een mini-Amerika op de polder; liberalen tegen
zogenaamde socialisten met de nodige PAC strategie incluis moddergooien. Mark
was ‘in de kast’ volgens sommigen en Diederik moest z’n kids gebruiken als
rekwisieten voor op de buis. En nu weer vriendjes natuurlijk. Toegegeven: de andere
partijen werden ge-MickeyMoused.
De ballenbak was minder spannend. Als gemeen
jongetje dacht het CDA dat je anno 2012 nog op ‘inhoud’ kan winnen. Goed
afkijkwerk en zelfs een beetje hoop door Mona. Maar zo egoïstisch als Sybrand
is, moest hij de poster sieren. Had dan afgekeken bij H&M of Hunkemöller –
dan had Mona het CDA nog een opkikker moeten geven. Het CDA wilde het niet
toegeven – ze werden afgerekend door de samenwerking met de PVV. Dat past niet
in het straatje. En de CDA’er die ieder praatprogramma sierde was veel te
wereldvreemd – een suffige professor-wannabe die te oud is met te jonge ideeën.
De SP heeft niet ‘verloren’ – maar schuift de
piet naar de ‘strategische’ stemmers. Helaas – Emile is schuldig. De Tv-teddybeer
past gewoonweg niet in een vuurgevecht. Het is hetgeen wat verschilt tussen hem
en Jantje – de durf om te overheersen. Deze kwaliteit had hij kunnen
compenseren met ‘running mates’, of in ieder geval meer gezichten op het
scherm. Niemand kijkt voetbal voor een gelijkspel – mensen wedden op de
winnaar.
GroenLinks had beter stil kunnen zijn. Met
Tofik, het partijbestuur en ‘de stekkerdoos’ viral lag de partij op de
Intensive Care. De smoes van ‘te weinig tijd’ gaat op voor de Mickey Mouse
partijen – niet voor GroenLinks. Jolande is een tof wijf. Ze heeft alleen de
knulligheden van Roemer qua leiderschap en staat aan het stuur van een schip
vol muiters.
D’66 spreekt van een overwinning, maar doet
zoals altijd weer niet mee. Jammer, het is de enige partij die niet van die
rare ideeën heeft. De VVD is de échte overwinnaar. Mark was sportief. Mark
maakt de partij groter dan tevoren. En achter dat brilletje en die lach weet
hij het gewoon. Hij is de alpha. De ‘top dog’. Number one. Wat zei hij ook al
weer in het Catshuis tegen Gerrie? Wie is baas over Diederikje? Geef toe – de
VVD heeft gepresteerd.
©SamRain
Politiek
Politiek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten