Als je moeder goed kan koken is elke maaltijd een vorstelijk diner. Maar wanneer je moeder ook nog eens wordt gezien als een van de beste in koken van allerlei dingen zoals snacks, buitenlands eten, toetjes, taart en koekjes, leer je snel genoeg dat spelen in de keuken een aangenaam plezier is, de geur van het lekkers is dan al een traktatie.
Naast haar mandjes met geheime ingrediënten, zakjes met nog meer geheime specerijen en buitenaardse knolletjes, had ze diverse soorten pannen en keukengerei waar een top chef jaloers op kon worden. Zo kon ze de meest walgelijke groenten omtoveren naar een favoriet, vlees bereiden alsof het door tien professionals was voorbereid door middel van massage en acupressuur, en aardappels voorzien van een laagje zodat het smaakte naar warme chips. Ik heb daarom als hummeltje nooit behoefte gehad aan de snackbar, McDonald’s of Pizza; wat de pot schafte was toch het lekkerst,
Vooral bij familiebezoek nam mijn moeder de tijd om een variatie van gerechten te koken, loempia’s te bakken en ijs te maken met slagroom. Zo mocht ik als eerste de diverse bereidde kip proeven, de eerset zijn met een verbrand gehemelte door de eerste handgemaakte miniloempia of gillen om water bij het ontdekken van een verdwaalde peper. Ook de eerste stukjes kwarktaart, de rollers van de mixer (cake-lollies) waren de hoogtepunten voor suikerjunks.
Het nadeel van al dit voorproeven was het daadwerkelijk vol zitten zonder een volle portie te hebben genuttigd en de bekende hond in de pot vinden later op de avond. Gelukkig hield mijn moeder hier rekening mee. Niet alleen was het overheerlijk; de jaloerse ogen gaven net dat ene specerij wat het nog lekkerder maakte.
The End
©SamRain
Voorproeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten